Τούτος ο τόμος συνεχίζει, ενημερώνοντας, την συσσωμάτωση μικρών δημοσιευμάτων μου, η οποία ξεκίνησε, στα 1973, με τα Πάνω Νερά, και δευτέρωσε, στα 1978, με το Εφήμερον Σπέρμα. Εδώ, βρίσκονται κείμενα γραμμένα ή δημοσιευμένα σποραδικώς κατά την περίοδο 1979-1989· επτά από αυτά τυπώνονται για πρώτη φορά. Παρατηρώ τώρα πως τα περισσότερά τους είναι γραμμένα κάτω από τον αστερισμό της φιλίας ή και του έρωτα. Ουδείς ψόγος, θα έλεγα, με την προϋπόθεση πως δεν χαριζόμαστε στους αγαπημένους μας. Τουναντίον, προσθέτω, συχνά με κατηγόρησαν πως «γράφω στεγνά για τους φίλους μου». Αν είναι όντως στεγνά –και όχι ξερά– χαίρομαι· στην ηλικία όπου έφτασα, κάθε λογής υγρασία γίνεται λίαν επικίνδυνη.

Τα μικρά αυτά κείμενα έχουν, εκ πρώτης όψεως, σχεδόν όλα περιστατικό χαρακτήρα. Όμως η συγκέντρωσή τους σε τόμο, θέλω να ελπίζω πως δεν ανταποκρίνεται μονάχα σε ματαιοδοξία ή έστω και στην ανάγκη κάπως πιο διάφανου απολογισμού της έκτης δεκαετίας της ζωής μου. Όλα μαζί τώρα, πιστεύω, ψηφοθετούν μια δυναμικήν εικόνα (όχι εικόνισμα!) πνευματικής, κοσμικής και γλωσσικής έγνοιας ενός φιλολόγου που επιμένει να παρεμβαίνει κριτικά στην πολιτισμική μας σκουληκομυρμηγκότρυπα.

Ο τόμος υποδιαιρείται σε πέντε άνισα μέρη, από τα οποία το Α/ περιλαμβάνει 11 εγκώμια και αποχαιρετισμούς φίλων είτε ομοτέχνων· το Β/ αποτελούν 12 μικρά δοκίμια και σύντομες εισηγήσεις για θέματα ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας· το Γ/ συντίθεται από τέσσερα κείμενα γραμμένα με εικαστικές αφορμές· το Δ/ συλλέγει 19 βιβλιοκρισίες δημοσιευμένες στο Βήμα της Κυριακής μαζί με δύο αμυντικά παρακλάδια τους, και το Ε/ διασώζει έξι λίγο πολύ μαχητικές επιστολές δημοσιευμένες σε διάφορα έντυπα – συν μία που δεν εδημοσιεύτηκε, παρά την θέλησή μου.