"Τίποτα δεν πρέπει ν\' αποδίδεται στην τύχη. Οφείλουμε ν\' αναζητούμε την αιτία, γιατί χωρίς την αιτία δεν μπορεί να γίνει τίποτα ούτε από εκείνα που φαίνονται ότι λογικά έχουν επιτελεστεί ούτε από εκείνα που φαίνονται παράλογα" (Πολύβιος)

Οι εκδόσεις "ΕΝΤΟΣ" προσφέρουν στην επιστημονική κοινότητα και το αναγνωστικό κοινό τη βελτιωμένη, συμπληρωμένη και εικονογραφημένη β\' έκδοση της ιστορικής μελέτης "Πολύβιος, ο μεγαλύτερος ιστορικός της ελληνιστικής εποχής", του Δημήτρη Τσιμπουκίδη. "Δεν πρόκειται για μία βιογραφία του Πολύβιου, αλλά για μία μεθοδική, διεξοδική και κριτική διαπραγμάτευση των πληροφοριών που προσφέρει ο εν λόγω ιστορικός μέσω του έργου του για τα κράτη της εποχής του, καθώς και για μια σφαιρική παρουσίαση των φιλοσοφικών και κοινωνικοπολιτικών του αντιλήψεων", σημειώνει ο Κ. Βουκελάτος στο περιοδικό "Ιχνευτής" (Σεπτ. 1990). Η Ιστορία του 3ου και του 2ου π.Χ. αιώνα, η ιστορική και φιλοσοφική σκέψη που αναπτύχθηκε στην ελληνιστική περίοδο, οι ελληνο-μακεδονικές και ελληνο-ρωμαϊκές σχέσεις, τα ελληνιστικά κράτη και οι ελληνικές συμπολιτείες, εξετάζονται διεξοδικά στα έξι κεφάλαια του βιβλίου του Δ. Τσιμπουκίδη. Οι πολυσύνθετες απόψεις του Πολύβιου για τη συγκεκριμένη περίοδο, η διεισδυτική ματιά του στη διαδικασία της ιστορικής εξέλιξης και η "κυκλική εναλλαγή των πολιτευμάτων" που "εισηγείται" στο χώρο της φιλοσοφίας της Ιστορίας, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν ως "ό,τι κάλλιστον παρήγαγεν η Ελλάς κατά την τελευταίαν ταύτην της αυτονομίας περίοδον" (Κ. Παπαρηγόπουλος). Η πάντοτε επίκαιρη μελέτη του Δ. Τσιμπουκίδη, αποτελεί κατά το συγγραφέα της ένα αντίβαρο στην τάση που εκδηλώθηκε φανερά τα τελευταία χρόνια από σύγχρονους ιστορικούς για "υποβάθμιση της συμβολής των εκπροσώπων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στη διαμόρφωση της Ιστορίας των λαών της Ευρώπης, παραγνωρίζοντας τη ρήση του Φρ. Ένγκελς, ότι "χωρίς τα θεμέλια που έβαλαν η Ελλάδα και η Ρώμη δεν θα υπήρχε σύγχρονη Ευρώπη"".
Το βιβλίο "Πολύβιος, ο μεγαλύτερος ιστορικός της ελληνιστικής εποχής" πραγματεύεται την "Γενική Ιστορία" του Πολύβιου, που αποτέλεσε τη βάση για "τη διαλεκτική ενότητα των πολιτισμών ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση".