Ναι, θα το πρότεινα σε φίλο-η μου
02-06-2020 01:30
Υπέρ Ενδιαφέρον, Διδακτικό, Γρήγορο
Κατά
Μέσα από μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση, γνωρίζουμε την Σοφία Κανετάκη και γινόμαστε θεατές της μαρτυρικής ζωής της. Είναι 25 χρονών, χήρα, με δυο παιδιά τον Παρασκευά και την Άννα. Ζούνε σε ένα χωριό της Κρήτης και η καθημερινή ζωή τους είναι ένας αγώνας επιβίωσης, ένας Γολγοθάς. Δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν την φτώχεια, την πείνα και την ανέχεια, αλλά και την απόρριψη, την περιφρόνηση και την κατακραυγή του κοινωνικού συνόλου. Και ίσως τίποτα από αυτά να μην συνέβαινε αν η Σοφία δεν είχε τσαγανό και γλώσσα κοφτερή. Γυναίκα υπερήφανη, δεν σκύβει το κεφάλι, δεν καταπίνει προσβολές από κανέναν, δε σηκώνει μύγα στο σπαθί της και παλεύει με νύχια και με δόντια ενάντια σε όλους για να αναθρέψει τα παιδιά της. Άντρας και γυναίκα, μάνα και πατέρας μαζί. Μπορεί κάποιες στιγμές να λύγισε, να απελπίστηκε, να πόνεσε και να έκλαψε, αλλά δεν υπέκυψε, δεν έπεσε κάτω. Πάλεψε. Μια ζωή αυτό έκανε.
Η ζωή της την οδηγεί σε αδιέξοδο και μόνη λύση είναι ή ο θάνατος ή η φυγή. Οπλίζεται με κουράγιο και αποφασιστικότητα, παίρνει τα παιδιά της και φεύγει για την Αθήνα, διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή για όλους. Ο Θεός δεν την είχε ξεχάσει, ίσως την λυπήθηκε, και η καινούργια τους ζωή ξεκίνησε με χαρούμενα χρώματα. Επιτέλους αντάμωσαν ένα κομμάτι γης και μια αχτίδα του ήλιου να χαϊδέψει γλυκά τα πρόσωπά τους και να ζωγραφίσει επάνω τους την χαρά και την ευτυχία. Πόσο όμως κρατάει η ευτυχία;
Μετά από 20 χρόνια ξαναδιάβασα αυτό το βιβλίο της κ. Αλκυόνης Παπαδάκη και τα συναισθήματά μου παραμένουν ακριβώς τα ίδια, όπως τότε. Με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή με την λυρική γραφή της, το αστείρευτο ταλέντο της και το χάρισμα που έχει μέσα από μια απλή γλώσσα να αποδίδει τα συναισθήματα και τον ψυχισμό των ηρώων της. Απλά μοναδική. Ότι και να γράψω για αυτή την συγγραφέα είναι πολύ λίγο, ωχριά μπροστά στο μεγαλείο και την δύναμη της πένας της. Συγχαρητήρια!!
Ήταν χρήσιμο αυτό το σχόλιο;
Ναι
/
Όχι