Στην περίπτωση της Γερμανίας, πράγματι υπάρχουν οικονομικές διεκδικήσεις εκ μέρους της Ελλάδος σοβαρές και απόλυτα τεκμηριωμένες, τις οποίες δεν έχουμε δικαίωμα να τις λησμονήσουμε ή να τις παραγράψουμε. Για διάφορους λόγους και για την εξυπηρέτηση διαφόρων σκοπιμοτήτων μπορεί να τις παραμερίσαμε. Αλλά δεν τις διαγράψαμε.
Νομιμοποιείται απόλυτα η Ελλάς ως κράτος και οι παθόντες ιδιώτες να προβάλλουν απαιτήσεις για αποζημιώσεις (επανορθώσεις) όπως αποδεικνύουμε στο μικρό αυτό έργο.
Η Γερμανία -πλούσια ήδη χώρα και υπερανεπτυγμένη- κάνει μεγάλο λάθος που αρνείται να αναγνωρίσει τις δίκαιες οικονομικές μας διεκδικήσεις σε βάρος της.
Βέβαια, σήμερα είμαστε εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουμε πλατιές οικονομικές σχέσεις στη βάση του αμοιβαίου συμφέροντος. Αυτό είναι άλλο και άλλο είναι το τι μας οφείλεται από την πολεμική περίοδο.
Και είναι λάθος η άρνηση των γερμανών, γιατί μ\' αυτή τους την συμπεριφορά μας εξωθούν να θυμηθούμε, πρωτάκουστα εγκλήματα, καταστροφές και αρπαγές, που τις φορτώσαμε όλες στον Χίτλερ και στους Ναζί, σαν να μη είναι γνωστό ότι στον πόλεμο είχε πάρει μέρος, μάλλον με τη θέλησή του, το πλείστο του γερμανικού λαού. Ας μη μας οδηγούν, λοιπόν, σε ξύσιμο τέτοιων πληγών.
Το μικρό αυτό έργο, από τη μια φέρνει στην επιφάνεια -υποχρεωτικά- όσα έγιναν σε βάρος της χώρας μας στον πόλεμο και στην κατοχή από τους γερμανούς κι από την άλλη φωτίζει όλα τα νομικά ερείσματα, τα οποία στηρίζουν απόλυτα και αδιαμφισβήτητα τίς, σε βάρος της Γερμανίας, οικονομικές μας διεκδικήσεις.
Δυστυχώς -το γράφω με λύπη- όλα αυτά αναμοχλεύονται λόγω της άρνησης που προβάλλει η (ενιαία πλέον) Γερμανία να ικανοποιήσει τις δίκαιες ελληνικές απαιτήσεις.