"Παράξενη, αλλόκοτη η νύχτα τους απόψε στον κλειστό, βαθύ και συνήθως ήρεμο Κόρφο. Φυσούσε ισχυρός νοτιάς, που ανέβαζε κύμα. Κύμα ψηλό, δυνατό, που έτρεχε αφηνιασμένο κι έσκαγε με μανία στα βράχια και τις χαμηλές ακτές, σηκώνοντας βοή, που έμοιαζε βόγκο. Στέναζε, θρηνούσε λες ο τόπος ολόγυρα και καθώς στον ουρανό μαζεύονταν σύννεφα και το σκοτάδι πύκνωνε, οι τρεις τους, που βάδιζαν βαρυφορτωμένοι κατάγιαλα, ένιωθαν σαν κάτι το φοβερό να συνέβαινε στα υποχθόνια".
(απόσπασμα από το βιβλίο)

Οι "Δρόμοι παλιοί" είναι μία συλλογή δεκατεσσάρων διηγημάτων του Μιχάλη Λιαρούτσου, που αντλούν τη θεματολογία τους κυρίως από την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου και τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα στην Τήνο. Στιγμές καθημερινές που περνούν απαρατήρητες για τον καθένα την ώρα που τις ζει, αλλά που γίνονται μοναδικές όταν ανακαλούνται στη μνήμη μετά από χρόνια. Σημεία στο χρόνο που στιγματίζουν μια ολόκληρη ζωή, το ατελείωτο κυνηγητό με το θάνατο στα πεδία των μαχών, φιλίες και απώλειες αγαπημένων ατόμων, πρόσωπα που ανταμώθηκαν μόνο μια φορά και χαράχτηκαν στη μνήμη, περιγράφονται με μοναδικό τρόπο στις σελίδες του πέμπτου κατά σειρά βιβλίου του Μιχάλη Λιαρούτσου. Από τις σκοτεινές χαράδρες του Ολύμπου της Λέσβου, μέχρι την ήρεμη θάλασσα του παλιού λιμανιού της Τήνου, η πένα του συγγραφέα αποτυπώνει στο χαρτί μικρές ιστορίες, με πρωταγωνιστές ανθρώπους που κοίταξαν στα μάτια τη ζωή και το θάνατο κι αναμετρήθηκαν μαζί τους: ανθρώπους που χάραξαν "Δρόμους παλιούς" για να προχωρήσουν οι επόμενες γενιές λίγο μακρύτερα.
Η ικανότητα του Μιχάλη Λιαρούτσου να πλάθει το μύθο με την Ιστορία και να περιγράφει με τρόπο αριστουργηματικό τις ανθρώπινες καταστάσεις, δίνουν στο βιβλίο τη φρεσκάδα των παιδικών ονείρων και το κύρος της ώριμης σοφίας.