Σε αυτή τη συλλογή διαφαίνεται μια προσπάθεια του ποιητικού υποκειμένου να ξορκίσει ενοχλητικούς δαίμονες, εκφράζοντας βαθιά αλλά αδιέξοδα συναισθήματα. Ο αναγνώστης διακρίνει συναισθήματα λαχτάρας, έντονου ερωτικού πάθους, στοργής, αλλά και συναισθήματα ανικανοποίητου, ματαίωσης και απογοήτευσης. Σε αρκετά ποιήματα της συλλογής διαφαίνεται ανάλογη ατμόσφαιρα στο ίδιο μοτίβο, δηλαδή με συναισθηματικές μεταπτώσεις. Δυνατός και διαρκής έρωτας, φωτιά που καίει και μοναξιά εκλογικευμένη που φιλοσοφεί. Ή μήπως η μοναξιά λειτουργεί σαν δυνατός άνεμος που φουντώνει τον έρωτα και την προσμονή;
Η αναφορά στο τέλος αρκετών ποιημάτων, σε πόλεις και χώρες ελληνικές και ευρωπαϊκές, όπως Αθήνα, Κέρκυρα, Ρώμη, Πάλμα, Βαρκελώνη, Μασσαλία, Γαλλία, Ισπανία κ.λπ., είναι οι τόποι έμπνευσης και γραφής των ποιημάτων ή υποδηλώνει πιθανόν κοινά ταξίδια των δυο αγαπημένων σε αυτές.