Πώς ν’ αντικρίσεις το ουράνιο τόξο
αν πριν δεν δακρύσει λιγάκι το σύννεφο;
Πόσο ν’ αδράξεις της στιγμής την αξία
αν δεν στραγγίσει πρώτα όλος ο χρόνος της;
Πώς να μυρίσεις το μπόι του έρωτα
αν το δικό σου εγώ μόνο γεύεσαι;
Πόση να μοιράσεις έγνοια κι αγάπη
που ούτε τις είδες μηδέ τις απάντησες;
Πώς να καρπίσει η ελεύθερη βούληση
σ’ άγονο μισθωτό παζάρι τρόμου;
Πώς να ψιλοκεντήσεις όνειρα εξεγέρσεων
δίχως την ωμή βία της χρείας για ζωή;