“Η Κεχριμπαρένια ένιωσε για λίγο το αίμα να ανεβαίνει μέχρι το τελευταίο σημείο από τις κεραίες της και το κεντρί της να βγαίνει δειλά δειλά. Αφού για λίγο τσίμπησε όλα τα μαξιλάρια του κρεβατιού της για να εκτονωθεί, έκατσε σε μια άκρη και πήρε μερικές μικρές ανάσες.
Δε θυμώνω. Δε θυμώνω, σκεφτόταν. Μα πώς γίνεται κάτι τόσο όμορφο, όσο αυτή η βόλτα στη φύση να είναι ταυτόχρονα και τόσο επικίνδυνο για όλους; Είναι άδικο...”
Πώς μία τόσο απλή φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο ως άμυνα και απάντηση στο καθετί ενοχλητικό, όσο και ως ένας τρόπος κατευνασμού της οργής και του θυμού που μπορεί να νιώθει κάποιος ή ένα παιδί; Πόσα συναισθήματα μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτό το μεγάλο, το έντονο συναίσθημα; Άραγε ο θυμός να είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος ή μήπως όχι; Η Κεχριμπαρένια, αυτή η υπέροχη μελισσούλα λέτε να γνωρίζει τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα; Για να το ανακαλύψουμε πάμε να ξεφυλλίσουμε μαζί τις σελίδες αυτού του βιβλίου και να ταξιδέψουμε στον κόσμο της...
Αυτό το παραμύθι δημιουργήθηκε για όλα τα παιδιά που προσπαθούν να εκφραστούν μέσω του θυμού, ευελπιστώντας ότι όλη αυτή η ενέργεια θα διοχετευθεί σε κάτι δημιουργικό και θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο επαναφοράς στην ηρεμία. Η φράση ”Δε θυμώνω, δε θυμώνω,” θα είναι πια η μαγική μας φράση!