Μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα έμελλε λοιπόν να συναντηθούν η εξαίρετη δεσποινίδα, Αρετή Καρακωνσταντή, δακτυλογράφος της Δημαρχίας μας και ο διακεκριμένος σολίστας, άρτι αφιχθείς εκείνην ακριβώς την ημέρα εξ Αθηνών για μία και μοναδική συναυλία στην πόλη μας, συνοδεία και της μανδολινάτας «Απόλλων», Στέφανος Ρήγος, σύμφωνα με τις συστάσεις στις οποίες προέβη ο συγχυσμένος ακόμη από το επεισόδιο του Αζόρ, αρχιμουσικός Αλέξανδρος Καλλιγέρης, μόλις αντελήφθη αφενός ότι η εστία της αναστατώσεως είχε πλέον καταλαγιάσει πλήρως μετά και την πυροσβεστική επέμβαση των δύο δεσποινίδων, αφετέρου δε ότι μία νέα εστία, αισθηματικής φύσεως αυτή τη φορά είχε ήδη φουντώσει απότομα ως πυρκαγιά σε στάχυα, γύρω και πάλι από τον σκύλο του, δια των βλεμμάτων των δύο νέων, οι οποίοι πολλές μεταξύ τους κουβέντες δεν είπαν· δεν ήταν άλλωστε ούτε ο τόπος κατάλληλος ούτε δε χρόνος υπήρχε επαρκής για πολλά περισσότερα, μίλησαν όμως τα μάτια τους στη στιγμή και είπαν τα πάντα.