Η αλληλογραφία καλύπτει το χρονικό διάστημα ανάμεσα στον Μάρτιο του 1962 και τον Ιούνιο του 1964, αριθμεί είκοσι (20) γραπτά τεκμήρια και μοιράζεται ισόποσα ανάμεσα στους αλληλογράφους. Το σώμα της αλληλογραφίας είναι σημαντικό για πολλούς λόγους, καθώς με τρόπο συνήθως υπαινικτικό, που απορροφά την πλεονάζουσα συγκίνηση, αποκαλύπτει με ευκρίνεια την αμοιβαία εκτίμηση ανάμεσα στους δύο αλληλογράφους, διευρύνει τις διόδους επικοινωνίας μεταξύ τους χάρη σε συζητήσεις και κρίσεις για τη λογοτεχνία, την κριτική, την αισθητική, την ιδεολογία· φέρνει στο φως ενδιαφέρουσες αναγνωστικέ ανταποκρίσεις του ενός για τα έργα της άλλης που προετοιμάζονται κι (επαν)εκδίδονται κατά τη διάρκεια της γραπτής τους επικοινωνίας, συντελεί στον εντοπισμό σχέσεων ανάμεσα στις επιστολές και το δημιουργικό έργο και στον φωτισμό μυθοπλαστικών ή ποιητικών κειμένων μ᾽ ένα ίσως διαφορετικό φως, και φυσικά δεν παραλείπει να υπογραμμίσει καθοριστικές συνθήκες του βίου, ειδικά για την Αξιώτη.