Eίμαστε λίγοι πια. Οι τελευταίοι. Κωνσταντινουπολίτες που μιλήσαμε στα παιδικά και νεανικά μας xρόνια την πολίτικη λαλιά. Οι επόμενες γενιές μεγαλωμένες σε νέες πατρίδες –απ’ την Αθήνα ως το Σικάγο κι απ’ τη Γενεύη ως τη Μελβούρνη– μόνο σπαράγματα ακούν μιας παλιάς κοσμοπολίτικης γλώσσας που xάνεται αργά και αναπόφευκτα μαzί μας. Σ’ αυτούς τους νέους πoυ κατάγονται από την τιμημένη Πόλη αφιερώνεται αυτό το λεξικό – συμβολή στη μνήμη και στη μελλοντική έρευνα για ένα γλωσσικό ιδίωμα «που ήταν μια φορά».