Αθήνα, νύχτα της 20 ης Απριλίου 1863. Μετά το τέλος της παράστασης του τσίρκου Σουλιέ, δύο αυστριακές καλλιτέχνιδες του θιάσου «απήρχοντο εις την οικίαν των, συνοδευόμεναι υπό ενόπλου φρουράς· ότε δε έφθασαν προς το μέρος του Γερανίου, επιπίπτουσιν αίφνης στρατιώται τινες, αρπάζουσι τας γυναίκας, συμφωνούν μετ’ αυτών και οι συνοδεύοντες αυτάς περίπολοι και τας απαγάγωσιν έξω της πόλεως». Κάποιοι εθνοφύλακες «κατώρθωσαν να απαλλάξωσι την μίαν», την οποία «εγκατέλιπον χαμαί λειποθυμημένην». Στο μεταξύ, περίπολοι αναζητούσαν τη δεύτερη ηθοποιό. Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων είχε οδηγηθεί από τους στρατιώτες «εις απόκεντρον τι μέρος εντός ρεύματος μακράν των Αθηνών μίαν περίπου ώραν». Σύμφωνα με το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, «περί τους 35 στρατιώτας περικυκλώσαντες ήρπασαν αυτήν και δια μίας αμάξης μετήγαγον εις την Κολοκυθού, όπου και οι 35 την ητίμασαν και κατέστησαν ελεεινήν...». Η ηθοποιός «υπεχρεώθη να υποστή διαδοχικώς τας εσχάτας ύβρεις, εγκαταληφθείσα εις έρημόν τι γήπεδον, όπου περίπολος της εθνοφυλακής εύρεν αυτήν ημιθανή». Σ’ αυτό το μικρό ανά χείρας μελέτημα μπορεί να διαβάσει κανείς τη συνέχεια αυτής της ιστορίας, τα αίτια και τις συνέπειές της καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τα γεγονότα φωτίζουν την ιστορική συγκυρία σε συνάρτηση με την πολιτική κατάσταση, τις συνειδήσεις, τις νοοτροπίες και τα θεάματα της εποχής.