Τα Ανθρώπινα Τοπία, το σημαντικότερο έργο του Ναζίμ Χικμέτ, παρουσιάζουν μια πρωτοτυπία στα όρια του παραδόξου. Aντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει συνήθως, πρώτα δημοσιεύθηκαν οι μεταφράσεις τους, γνώρισαν παγκόσμια επιτυχία και πολύ αργότερα, όταν o ποιητής είχε πια πεθάνει, τα Ανθρώπινα τοπία είδαν το φως στη γλώσσα που γράφτηκαν. Έτσι, ο Ναζίμ Χικμέτ δεν είδε ποτέ τα Ανθρώπινα Τοπία δημοσιευμένα στην πατρίδα του. Στην Αυτοβιογραφία του διακρίνεται η βαθιά αλλά συγκρατημένη του πικρία :
« Τα βιβλία μου έχουν βγει σε τριάντα ή σαράντα γλώσσες,
Μα είμαι απαγορευμένος στην Τουρκία, στη γλώσσα μου.»