Ο Ιούλιος Βερν (1828-1905) ήταν Γάλλος συγγραφέας, ιδιαίτερα γνωστός για τα περιπετειώδη μυθιστορήματά του που ταξίδεψαν γενιές και γενιές αναγνωστών σε μακρινούς και φανταστικούς τόπους. Η Μαριέττα Κόντου κάνει κάτι πρωτοποριακό: αφηγείται τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα μέσα από συναρπαστικά περιστατικά, σκιαγραφώντας έτσι με σεβασμό και αληθοφάνεια την προσωπικότητά του.

Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση είτε εν είδει εξιστόρησης είτε σε μορφή ημερολογίου δίνει αμεσότητα και ειλικρίνεια, μιας και ο Ιούλιος καταγράφει διεξοδικά όνειρα, αισθήματα, προσδοκίες, ελπίδες, σχέδια. Το όνομά του «μυρίζει» διακοπές, θάλασσα και ταξίδια. «…ήμουν ονειροπόλος, σε αυτό ήμουν πολύ καλός». Ο Βερν ήταν ένα παιδί που εκπαιδεύτηκε από νωρίς και μόνο του στα όνειρα ώστε να παίρνει υλικό από αυτά και να πλάθει ιστορίες. Μεγάλωνε με ιδέες που τον νανούριζαν ή τον κρατούσαν ξάγρυπνο ως το πρωί αλλά όλες είχαν ένα κοινό: το ταξίδι! Με τα μάτια του Ιούλιου ταξιδεύουμε στο Παρίσι της εποχής του και μέσα από ένα πλούσιο λεξιλόγιο και διάφορα κωμικοτραγικά περιστατικά μαθαίνουμε για το σχολείο και για το σπίτι του, για τα αντικείμενα και για τα ρούχα, για τις διακοπές του στην εξοχή, για τους φίλους του και για το πώς τον αντιμετώπιζαν τα άλλα παιδιά, για τους ανθρώπους γύρω του, για τον τρόπο σκέψης και παιδείας που επικρατούσε τότε και για πολλά άλλα που δεν κουράζουν στιγμή τους μικρούς αναγνώστες.

Η εικονογράφηση του Βασίλη Γρίβα είναι άψογη και παραστατική, γεμάτη ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και με μια υπέροχη μίξη σουρεαλισμού και αφηγηματικής πραγματικότητας. Χορταστικά δισέλιδα και μικρές εικόνες στο κείμενο αναβιώνουν προσεκτικά την εποχή και το περιβάλλον του μικρού Βερν. Θάλασσες και τέρατα, καράβια και στρατιώτες αναμιγνύονται με την αστεία εμφάνιση της μητέρας και με την αυστηρή μορφή του πατέρα. «Με λένε Ιούλιο Βερν» λοιπόν και αυτή είναι η συναρπαστική ζωή του.