Από πολύ παλιά, ίσως ανέκαθεν , οι άνθρωποι ένιωθαν την ανάγκη να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους και τα φαινόμενα του. Απορούσαν και θαύμαζαν για το μυστήριο της πλάσης. Γι’ αυτό κατέφυγαν στους μύθους. Οι αρχαίοι μύθοι έδιναν τις απαντήσεις που ζητούσαν.
Μέχρι που εμφανίστηκαν κάποιοι σοφοί που δε βολεύτηκαν με τους μύθους. Θέλησαν να εξηγήσουν τα φαινόμενα του φυσικού κόσμου με τη λογική. Παρατηρούσαν και μελετούσαν τη φύση γύρω τους και τον ουρανό με τα άστρα και έδωσαν ερμηνείες που ώθησαν την ανθρώπινη σκέψη σε νέους δρόμους. Αναζήτησαν την πρώτη ουσία του κόσμου, την υλική αρχή από την οποία δημιουργήθηκε, τις δυνάμεις που τον έβαλαν σε κίνηση , τους νόμους που τον κυβερνούν.
Αυτοί είναι οι Φίλοι της Σοφίας , οι πρώτοι φιλόσοφοι που εγκατέλειψαν τον μύθο και χρησιμοποίησαν τον λόγο, δηλαδή τη λογική.
Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται : ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος , ο Αναξιμένης, ο Ξενοφάνης, ο Πυθαγόρας, ο Ηράκλειτος , ο Εμπεδοκλής, ο Παρμενίδης , ο Ζήνων, ο Ελεάτης, ο Φιλόλαος, ο Δημόκριτος, ο Αναξαγόρας και.. ο Σωκράτης , αφού η φιλοσοφική σκέψη προσδιορίζει όσους προηγήθηκαν ως προσωκρατικούς.