Το πολεμικό γεγονός που αργότερα ονομάστηκε «Μάχη του Σαγγάριου» (από τον ποταμό που διασχίζει την Τουρκία) είναι κάτι μοναδικό στην ελληνική στρατιωτική ιστορία. Αυτή η τεράστια επιχείρηση, που οργάνωσε αποκλειστικά με δικά της μέσα η Ελλάδα τον Αύγουστο του 1921 στο πλαίσιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ήταν μια δοκιμασία που δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με οποιαδήποτε άλλη.

Πώς από τη Σμύρνη και τα δυτικά παράλια της Ιωνίας το 1919, δύο χρόνια μετά η ελληνική Στρατιά βρέθηκε σχεδόν χίλια χιλιόμετρα μακριά από το Αιγαίο; Πώς έφτασε ως εκεί; Ποιοι το αποφάσισαν; Με τι πόρους συντελέστηκε αυτή η
εκστρατεία μέσα στην ευρύτερη εκστρατεία στη Μικρά Ασία; Πώς σχεδιάστηκε; Πώς την αντιμετώπισαν οι ίδιοι οι Έλληνες στρατιώτες; Τι έζησαν όλοι εκείνοι οι απλοί άνθρωποι στα βάθη της Τουρκίας; Τι είδαν τα μάτια τους; Τι χρειάστηκε να
κάνουν για να επιζήσουν; Ποια η φύση των μαχών που δόθηκαν; Και ποια ήταν η κατάληξη και η σημασία τους για τη Μικρασιατική Εκστρατεία συνολικά;

Αυτά είναι μερικά από τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεται ο ανά χείρας τόμος σε ένα αφήγημα που, χωρίς να αποτελεί ιστοριογραφική έρευνα με την αυστηρή έννοια του όρου, εστιάζει στον γενικότερο στρατιωτικό σχεδιασμό αλλά παράλληλα επικεντρώνεται και στην ατομική εμπειρία του απλού στρατιώτη.