Η μηχανή
φουμάριζε τη νύχτα
χωρίς νερό και σάλιο
απειλώντας

Με το πιστόλι
του νερού
έγινε σαματάς
ανοίξανε καρδιές
και λάθη
έσμιξαν
σε άλλη γλώσσα

Τα τίναξε με ύφος
η γλωσσομάθεια,
ταΐζεται από την ανάλυση λαθών
στον βόθρο
με τα κουκουνάρια

Το βιβλίο βασίζεται στην ιστορία της Ελένης Μπίρμπα-Σαραμάντου (Λαμπεία, 1924 - Αθήνα, 2017), δασκάλας αγγλικών, οικιακής βοηθού και νταντάς που έζησε και εργάστηκε στην Ελλάδα και στην Αγγλία. Παλαιότερες και νεότερες ιστορίες φροντίδας, χειραφέτησης, (α)ορατοποίησης, γεωγραφικής μετακίνησης/μετανάστευσης και κοινωνικής αντιπαλότητας έρχονται στο προσκήνιο μέσω της ποίησης, της αποσπασματικής αφήγησης και της πειραματικής μυθοπλασίας υπό τη σύγχρονη φεμινιστική οπτική της εγγονής της. Τα ποιήματα και τα κείμενα της έκδοσης πραγματεύονται τους χώρους της γυναικείας απασχόλησης, τα υποκείμενα της έμμισθης οικιακής εργασίας καθώς και τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις της αναπαραγωγικής εργασίας μέσα από μια ιστορικά τοποθετημένη, διαθεματική οπτική.