Ο Τζων Λόβινγκ είναι δύο άντρες ταυτόχρονα: από τη μία, ένας εαυτός γενναιόδωρος και ιδεαλιστής, και, από την άλλη πλευρά, ένας άλλος ποταπός εαυτός. Πικραμένος από τη ζωή, αποκηρύσσει τελικά τη θρησκεία του και κάνει θεό του την αγάπη. Όμως, δεν αφοσιώνεται αληθινά ούτε στον νέο του θεό. Ο Λόβινγκ αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο και να διηγηθεί την ιστορία του σε έναν ιερέα και στη σύζυγό του, την Έλσα. Στο άκουσμα της ιστορίας του, η σύζυγός του πέφτει βαριά άρρωστη. Συντετριμμένος, ο Τζων προσκυνά και πάλι τον σταυρό και ασπάζεται εκ νέου τον Καθολικισμό· η μεταστροφή αυτή του Τζων σκοτώνει τον Λόβινγκ αλλά σώζει τη γυναίκα.

Το έργο επαινέθηκε πολύ από την Καθολική Εκκλησία, αλλά όχι από τους Αμερικανούς ανεξάρτητους κριτικούς που το χαρακτήρισαν αποτυχημένη λογοτεχνική άσκηση και δεν είδαν σε αυτό ένα μεστό δράμα. Ο Ευγένιος Ο’ Νηλ χρειάστηκε περίπου δώδεκα χρόνια για να διαχειριστεί το σοκ αυτής της απόρριψης. Στην πραγματικότητα με το έργο αυτό απομακρύνθηκε από την πρώιμη νατουραλιστική και εξπρεσιονιστική περίοδο της δημιουργίας του, υιοθετώντας μια πιο φιλοσοφική και συμβολιστική προσέγγιση.