Δυο φορές κι έναν καιρό… Επειδή έτσι θα έπρεπε να συνεχίζονται κάποιες ιστορίες…
Η Φίμπι, ένα οχτάχρονο κορίτσι, βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση έπειτα από ένα αυτοκινητικό ατύχημα. Το μόνο που μπορεί να κάνει η Σέρις, η μητέρα της, είναι να κάθεται δίπλα στο προσκέφαλό της και να της διαβάζει δυνατά τα παραμύθια που αγαπάει, με την ελπίδα να τη φέρουν πίσω σ’ αυτό τον κόσμο. Όμως είναι δύσκολο να διατηρήσει άσβεστη την ελπίδα, τόσο πολύ δύσκολο…
Τώρα, ένα παλιό σπίτι στους κήπους του νοσοκομείου, ένα κτίσμα που συνδέεται μ’ ένα βιβλίο γραμμένο από έναν εξαφανισμένο συγγραφέα, καλεί τη Σέρις. Κάτι θέλει να την κάνει να μπει μέσα και να ταξιδέψει –σε μια χώρα γεμάτη από τις αναμνήσεις της παιδικής της ηλικίας, και τη λαογραφία που αγαπούσε ο πατέρας της, μια χώρα με μάγισσες και δρυάδες, γίγαντες και μανδραγόρες, μια χώρα όπου παλιοί εχθροί παρακολουθούν και περιμένουν.
Στη Χώρα των Χαμένων Πραγμάτων.