Ὅλοι πιστεύω ἀγαπᾶμε ν’ ἀγοράζουμε κάτι χρήσιμο καί ἀναγκαῖο νά πορευόμαστε στή ζωή, ἀνάλογα μέ τό βαλάντιό μας, καί χαιρόμαστε νά τό μοιραζόμαστε μέ ἀγαπητά μας πρόσωπα.

Ὅταν ὅμως ἡ ἀγορά ἀπό πλούσιο γίνεται γιά ἐπίδειξη καί ἡ ἴδια ἀγορά γίνεται ἀπό φτωχό – γιά νά ἐξισωθεῖ μέ τόν πλούσιο – τότε ὁ τελευταῖος καταντάει γελοῖος! Ἄν δέ ἡ ἐπίδειξη γίνεται μπροστά σέ φτωχούς ἀπό τούς ἀνωτέρω, τότε καταρρακώνουν κάθε ἠθική καί πνευματική ἀξία καί ὑποβιβάζονται σέ κτήνη!

Τόν τίτλο τοῦ πονήματός μου «οἱ μακάκας» τόν ἐμπνεύστηκα ἀπό τή ράτσα τῶν πιθήκων «Macacos», πού ἀπαντᾶται σχεδόν παντοῦ στό κόσμο καί πού οἱ ἄνθρωποι – ὅπου καί ἄν ἐγύρισα – συμπεριφέρονται ἴδια, σάν τά συμπαθῆ ζηλιάρικα τετράποδα!