«Στην αρρώστια βρίσκετε να ξεσυνεριζόσαστε; Εκεί βγάλατε τη δική σας εκδικητικότητα; Τι σημασία έχει ο χαρακτήρας της! Άνθρωποι λεγόσαστε εσείς ή Απάνθρωποι;»

Στο παρόν έργο: «Διονυσία η σκατόψυχη», όπως εκφράζει και ο τίτλος του έχουμε έναν χαρακτήρα. Την Διονυσία. Την Διονυσία που είτε την πειράξουν είτε όχι, είτε με υπαρκτό λόγο είτε χωρίς, αυτή είναι εκεί για να ανακατέψει, να αποκαλύψει μυστικά και να ανασύρει ή να δημιουργήσει καταστάσεις με έναν και μοναδικό σκοπό. Να κακολογήσει και να δυσκολέψει τη ζωή των… «περιοικούντων εν αυτής». Φίλων, γνωστών ή συγγενών. Πάντως, Διονυσίες… υπάρχουν παντού!