«Μπήκε μέσα σαν σκιά. Γλίστρησε και καρφώθηκε στο μάτι μου, ανάμεσα στα βλέφαρά μου, που η σκόνη σφράγισε.»

Είναι η Μωντ Γκον, η μούσα του Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς, το φάντασμα του οποίου πρωταγωνιστεί στις σελίδες του βιβλίου και διηγείται την ιστορία του ματαιωμένου έρωτά του για εκείνην· ιστορία συνυφασμένη με τον αγώνα για την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας, στον οποίο πρωταγωνίστησαν και οι δύο.

Το φάντασμα του Γέητς εμφανίζεται ξαφνικά ύστερα από τη δημοσιοποίηση διπλωματικών εγγράφων που είχαν παραμείνει επί μακρόν μυστικά και γεννούν αμφιβολίες σχετικά με το περιεχόμενο του φερέτρου που μεταφέρθηκε στο Σλάιγκο της Ιρλανδίας για την κηδεία του ποιητή, δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του το 1939. Ο σύλλογος των Διεσπαρμένων αναλαμβάνει να «ξεμπερδέψει τα οστά» του Γέητς και των υπόλοιπων νεκρών που ενταφιάστηκαν μαζί στον ίδιο ομαδικό τάφο στο Ροκμπρούν-Καπ-Μαρτέν στη Νότιο Γαλλία. Πού βρίσκεται η σορός του; Εξακολουθεί να αιωρείται, όπως έγραψε ο ίδιος, «κάπου πάνω από τα σύννεφα»; Τι έχει απομείνει από τις αγάπες μας και τους νεκρούς μας, αν όχι η ποίησή τους;