Το Ντυναμό είναι από τα πιο παραγνωρισμένα θεατρικά έργα. Ανέβηκε για πρώτη φορά στο Broadway το 1929, μετά το Παράξενο ιντερμέντζο, αλλά μόνο για πενήντα παραστάσεις.

To κείμενο είναι σκοτεινό και οι διάλογοι σοκαριστικοί· μοιάζει ο συγγραφέας να έγραφε σε εμπύρετη κατάσταση. Πρόκειται για μια φιλόδοξη απόπειρά του να συμφιλιωθεί με ό,τι θεωρούσε «την ασθένεια των ημερών του», τον θάνατο του παλιού Θεού και την αποτυχία των νέων λατρειών –της επιστήμης και του υλισμού, όπως αυτές ενσαρκώνονται στις σελίδες του Ντυναμό.

Ο Ρόμπεν Λάιτ, ο ήρωας του έργου, γιος του αιδεσιμότατου Χάτσινς, στρέφεται εναντίον του πατέρα του και αναγνωρίζει το ντυναμό σαν τη μητέρα γη. Και όλα ανατρέπονται…

Ο Ο’ Νηλ αποδείχθηκε προφητικός όσον αφορά τους φόβους του για την μηχανοποιημένη κοινωνία. Μια θεατρική δυστοπία που αφήνει πολύ χώρο για προβληματισμό.