Όλοι μας θέλουμε κάθε μέρα και περισσότερα αγαθά και πολυτέλειες.
Νομίζουμε ότι αυτά που έχουμε δεν μας αρκούν.
Ζητάμε κάθε μέρα αυτό το τέλειο, που δεν έρχεται ποτέ.
Μέσα από τα θέλω και την προσπάθεια για τα καλύτερα μπλεκόμαστε σε περιπέτειες.
Άλλες εύκολες, άλλες δύσκολες.
Σκοντάφτεις, πέφτεις βασανίζεται.
Δεν μπορείς καν να διακρίνεις αν τελικά ήθελες να αλλάξεις αυτό το κάτι που νόμιζες ότι είχες ανάγκη.
Χάνεις φίλους γνωστούς και παλεύεις να επιβιώσεις σε έναν άγνωστο κόσμο…

Λόγοι να διαβάσει κάποιος το βιβλίο μου.
Πρέπει να αρκούμαστε με αυτά που έχουμε. Γιατί όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα.
Καλύτερα να ζεις στον τόπο σου παρά κάπου αλλού, που ίσως να σε κοιτούν και με μισό μάτι, ρατσιστικά.
Κάτι που δεν έχει εξαλειφθεί, δυστυχώς. Ή να μην σου δίνουν και σημασία, αν είσαι διαφορετικός.
Συμβαίνουν όλα σε αυτή τη ζωή που δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα.
Οι αλλαγές σε κάθε περίπτωση μπορεί να σου στοιχίσουν τη ζωή.
Ας αφήσουμε τις χώρες να τις εξερευνήσουν άλλοι.
Ίσως να βρεθεί ένας άλλος Μάρκο Πόλο.
Η ηρωίδα φαίνεται να μην αντέχει τα όσα ζει. Τελικά αρκεί να προσπαθούμε όταν άκρη δεν βρίσκουμε; Οπισθοχώρηση από τις επιλογές μας ή προχωράμε μπροστά;