Το μελάνι αποτελούσε ανέκαθεν το μέσον, όταν θέλουμε να αποτυπώσουμε κάτι στο χαρτί. Ως υλικό όμως, είναι από μόνο του ανεπαρκές για να συμβεί ετούτο. Χρειάζεται πάντα τη γέννηση μιας ιδέας ή μιας σκέψης για την καταγραφή.
Οι ιδέες, ως γνωστόν, συνεχώς επεκτείνονται και η καθεμία απαιτεί την ιδιαίτερη γραφή της.

Η ανάγκη, λοιπόν, της έκφρασης μιας ιδέας είναι για τον γράφοντα η αρχή, το μελάνι ως υλικό μπορεί να είναι το μέσον, αλλά το «μελάνι» των ανθρώπων ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε η κινητήριος δύναμη, επειδή οι άνθρωποι θα είναι πάντοτε εκείνοι που θα προτρέπουν, θα υποστηρίζουν, θα επικοινωνούν με το έργο ενός δημιουργού και εντέλει, θα το αποδέχονται.
Έτσι, λοιπόν και η Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα χρησιμοποιώντας το «μελάνι» των ανθρώπων, μεταφέρει στο χαρτί, τις σκέψεις, τις ιδέες, τα συναισθήματά της και τα μοιράζεται με όλους εμάς.