Η παρούσα μελέτη αναλύει με τις μεθόδους της ιστορικής επιστήμης την παρουσία των Ελλήνων παροίκων στην αιγυπτιακή βιομηχανία κατά τη μεταπολεμική περίοδο και μέχρι την εθνικοποίηση (1945-1963). Σ’ αυτή την περίοδο σημειώνεται η τελευταία αναλαμπή της ιδιαίτερης δραστηριότητας των Ελλήνων στην Αίγυπτο.
Πρόκειται για έργο που αξιοποιεί σε σημαντικό βαθμό ανεξερεύνητα μέχρι τώρα αιγυπτιακά κρατικά αρχεία και άλλες πηγές στην αραβική γλώσσα. Η αξιοποίηση αυτών των πηγών είναι καθοριστική για την κατανόηση της εποχής και της ελληνόκτητης βιομηχανίας στην Αίγυπτο, καθώς υπερβαίνει τον διπλό περιορισμό της παροικιοκεντρικής και της ελληνοκεντρικής θεώρησης της ιστορίας.
Φορείς μιας βαριάς κληρονομιάς με στοιχεία εποποιίας, οι Αιγυπτιώτες βιομήχανοι άφησαν και σ’ αυτές τις συνθήκες το αποτύπωμα της παρουσίας τους στη χώρα του Νείλου − όποιο κι αν ήταν το τέλος που επιφύλασσε η ιστορία σε αυτή την τελευταία αναλαμπή.