Ο Ηλίας Μενεξές είχε καλά μελετήσει, αναλύσει και κατανοήσει τον άνθρωπο και ακόμη περισσότερο τον εαυτό του. Γνώστης της φιλοσοφίας, της μεταφυσικής, της θεατρικής Τέχνης, χειριστής του Λόγου, σ’ αυτά τα θεατρικά κείμενα του δίνει όλες αυτές τις όψεις, δικές του και των άλλων, χρησιμοποιώντας το κωμικό, το τραγικό, το αλληγορικό, το δυσνόητο, το απλό, όλα όσα εμπεριέχονται στο πολύπλοκο που λέγεται ανθρώπινος χαρακτήρας και ανθρώπινος ψυχισμός. Το κάθε κείμενο είναι θαυμάσια γραμμένο, αλλά για να τα αναλύσω και να τα τιμήσω όπως τους αξίζει, ο πρόλογος θα κατέληγε να γίνει άλλο ένα βιβλίο. Όμως θα συμβούλευα τον κάθε αναγνώστη να γίνει και θεατής αυτών των μονόπρακτων θεατρικών. Να μπει στην ατμόσφαιρα του θεάτρου, να φανταστεί κάποιον ηθοποιό –που μπορεί να είναι αυτός ο ίδιος ο αναγνώστης- και να ζήσει τον ρόλο ανακαλύπτοντας ίσως και τη δική του κρυφή πλευρά.

Έστω και αν δεν νοιώσει αυτό, θα νοιώσει συγκίνηση και θαυμασμό για τον συγγραφέα. Για την ειλικρίνεια του, για το πλούσιο ταλέντο και τον πλούτο, την απλότητα, την ευαίσθητη ψυχή του.

Νινόν Δημητριάδου-Καμπούρη