Από τα σχολικά βιβλία μέχρι τους λόγους των πολιτικών, από τα ΜΜΕ μέχρι τα κοσμικά σαλόνια, ο Αλμπέρ Καμύ είναι παντού το ίνδαλμα ενός αφηρημένου ανθρωπισμού που έχει τη βολική ιδιαιτερότητα να αρέσει και στη δεξιά και στην αριστερά. Λίγα βιβλία έχουν μελετήσει τις αντιφάσεις του συγγραφέα όπως το κάνει εδώ ο Όλιβερ Γκλόουγκ, βασιζόμενος σε μια νέα ανάγνωση των κειμένων του Καμύ - αντιφάσεις οι οποίες αποτελούν ωστόσο την κινητήρια δύναμη του έργου του Καμύ, δίνουν το κλειδί του ύφους του και εξηγούν τη σημερινή δημοτικότητά του.
Ο Γκλόουγκ θυμίζει τη βαθιά αφοσίωση του Καμύ στην αποικιοκρατία και στον τρόπο ζωής των αποίκων, στοιχείο που διαπερνά τα τρία μείζονα μυθιστορήματά του, τον Ξένο, την Πανούκλα και τον Πρώτο άνθρωπο. Εξετάζει τις πολιτικές του στρατεύσεις υπό το πρίσμα της ρήξης του με τον Σαρτρ: την ένταση ανάμεσα σε εξέγερση και επανάσταση, την καταφυγή του στο παράλογο ως άρνηση του ρου της Ιστορίας, τον αντικομμουνισμό του και την απορριπτική του στάση απέναντι στον αγώνα των αποικιοκρατούμενων λαών. Καταπιάνεται τέλος με τις οικειοποιήσεις του Καμύ: ο πιο δημοφιλής συγγραφέας στη Γαλλία και ο πιο πολυδιαβασμένος Γάλλος σε όλο τον κόσμο έχει γίνει πολιτικό και ιδεολογικό επίδικο. Η επίκληση ενός μυθοποιημένου Καμύ φωτίζει κολακευτικά αλλά παραπλανητικά την αποικιοκρατική ιστορία. Αυτόν ακριβώς τον Καμύ πρέπει να ξεχάσουμε, για να αναγνωρίσουμε τις εσωτερικές ρωγμές ενός συγγραφέα που υποστήριζε το ίδιο φανατικά τα κοινωνικά κεκτημένα του Λαϊκού Μετώπου όσο και τη γαλλική παρουσία στην Αλγερία.