ΠΡΟΤΟΥ γραφτεί το βιβλίο αυτό γεννήθηκε μέσα μου τρεις φορές. Η πρώτη ήταν όταν παιδί έβλεπα τον οδηγό των βρικολάκων στο φιλμ Fright Night II να καταπίνει έντομα, σκώληκες και άλλα ζωντανά, μουρμουρίζοντας αμέσως μετά τη βρώση τους την επιστημονική τους ονομασία. Η δεύτερη, όταν φοιτητής μελετούσα ζωολογία και διάβαζα για τους θαλάσσιους υδροβάτες, τα έντομα που ζουν στην ανοιχτή θάλασσα περπατώντας πάνω στο νερό. Η τρίτη, όταν συνειδητοποίησα ότι η φύση είναι η αλήθεια, κι ότι εγώ είμαι καμωμένος για να κρύβω μιαν αλήθεια μες στην αλήθεια. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν σαύρες που πετούν αίμα από τα μάτια τους· είναι αλήθεια ότι υπάρχουν αράχνες που τρώνε το ταίρι τους αφού σμίξουν μαζί του· είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πεταλούδες που ξεδιψούν με τα δάκρυα των κροκοδείλων— κι η Συστηματική Βιομυθολογία είναι η αλήθεια μου μες στις αλήθειες αυτές: της σάρκας μου ο μύθος.