06:23 Κοιτάζω το ρολόι μου. Το τρένο φτάνει σε τρία λεπτά.
06:26 Μπαίνω στο τελευταίο βαγόνι και κάθομαι στη θέση 9Α.
06:39. Μου απομένουν τέσσερα λεπτά για να προσεγγίσω τον τόπο του εγκλήματος.
06:43 Σε λιγότερο από ένα λεπτό ανασηκώνω την πορτοκαλί κορδέλα.
Το θύμα κείτεται με τα μάτια ορθάνοιχτα σε στάση απόλυτης προσοχής. Ένα κλαδί από γιασεμί είναι ακουμπισμένο στο στέρνο του.
Είμαι η Έλενα Μαυρίδου, αστυνόμος Α’ στο τμήμα Εγκλημάτων κατά Ζωής και οι αριθμοί είναι το πάθος μου.
Όταν η νύχτα απλώνεται στην πόλη, ένας δολοφόνος κυκλοφορεί ανενόχλητος. Σύντομα ο θάνατος θα σκορπίσει ανασφάλεια και θα διδάξει πως τα κρυμμένα μυστικά είναι προτιμότερο να θάβονται μαζί με τους νεκρούς…