Πρόκειται για προϊόν πολύχρονης έρευνας και στην ύλη του βιβλίου περιλαμβάνονται συνεντεύξεις με παλαίμαχους συνδικαλιστές που είχαν ληφθεί πριν από πολλά χρόνια και οι περισσότεροι εξ αυτών σήμερα δεν βρίσκονται στη ζωή. Κεντρική περίοδος είναι οι δεκαετίες 1950 και 1960, καθώς και τα χρόνια της δικτατορίας. Πριν τον κύριο όγκο των συνεντεύξεων υπάρχουν κάποιες συνεντεύξεις που είναι οι «γέφυρες» με τις περιόδους που προηγήθηκαν, την κατοχή και τα χρόνια πριν από αυτήν.
Οι συνεντευξιαζόμενοι περιγράφουν τις δυσκολίες στον εργασιακό στίβο, τις συνθήκες εργασίας και τους σκληρούς εργατικούς αγώνες των χρόνων τους, που ήταν σε περιόδους γεμάτες διώξεις, φυλακίσεις, απολύσεις, εξορίες, κλπ παράλληλα όμως και περίοδος γεμάτη συλλογικότητα και αλληλεγγύη, καθώς ολόκληρες πόλεις στήριζαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε βασικές παραγωγικές μονάδες που λειτουργούσαν στην περιοχή τους.
Ταυτόχρονα δείχνουν πώς μέσα σε ζοφερές συνθήκες κατορθώνει να βρίσκει «χαραμάδες» η ελπίδα και να αναγεννάται το εργατικό κίνημα από τις στάχτες του.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές είναι οι συνεντεύξεις που δείχνουν πώς μέσα στην περίοδο της δικτατορίας 1967-1974 επινοήθηκαν τρόποι αντίστασης στους πραξικοπηματίες, που σήμερα φαντάζουν «κινηματογραφικό» σενάριο ταινιών δράσης.
Εκτός από το πεδίο των εργασιακών χώρων στις σελίδες του βιβλίου βρίσκουμε και την ανταρσία στο αντιτορπιλικό «Βέλος» που ήταν ηχηρό ράπισμα στους δικτάτορες.
Επίσης περιέχονται στοιχεία από τις εφημερίδες «Η ΑΥΓΗ» της προδικτατορικής περιόδου, «Ελεύθερη Ελλάδα» (παράνομος Τύπος επί δικτατορίας), «Ελεύθερα Συνδικάτα» της προδικτατορικής περιόδου.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στους τόπους εξορίας όπου αρκετοί από τους συνεντευξιαζόμενους οδηγήθηκαν μετά το πραξικόπημα.
Τρία χρονικά ορόσημα «σημαδεύουν» το βιβλίο, το πραξικόπημα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η πτώση της δικτατορίας, καθώς η πλειοψηφία των συνεντευξιαζόμενων είχε σημαντική δράση μέσα σε αυτά τα χρονικά πλαίσια.