Το βιβλίο αυτό εξετάζει βασικές πτυχές της ιστορίας της εκπαίδευσης στην πόλη των Σερρών κατά την εποχή της οθωμανικής περιόδου. Για τη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, η περίοδος της οθωμανικής υποδούλωσης υπήρξε χρονικά ευρύτατη, καθώς εκτείνεται από το 1383 (δηλαδή 70 χρόνια πριν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης) έως το 1913 (δηλαδή 83 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας) καλύπτοντας συνολικά 530 χρόνια. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, επομένως, ότι –θεωρητικά τουλάχιστον– ο ελληνισμός της περιοχής θα αντιμετώπιζε δυσκολίες στην εξασφάλιση της πολιτιστικής του συνέχειας. Παρά ταύτα, κατά τον 19ο αιώνα, δηλαδή 400 χρόνια μετά την υποδούλωση, η πόλη των Σερρών κατείχε ήδη εξέχουσα θέση στον εκπαιδευτικό χάρτη ως σπουδαίο πνευματικό κέντρο για τον μακεδονικό ελληνισμό. Τον πιο σπουδαίο ρόλο στην πρόοδο αυτή διαδραμάτισε ο φιλοπρόοδος χαρακτήρας των κατοίκων, οι υπομονετικές προσπάθειες των εκπαιδευτικών και η έμπρακτη στήριξη των φορέων – χωρίς, βέβαια, να λείπουν οι εσωτερικές διαμάχες για τον έλεγχο των εκπαιδευτικών πραγμάτων. Η παρούσα θεωρητική μελέτη αποτελεί μια σύντομη βιβλιογραφική επισκόπηση ως χρονολογική παράθεση των βασικότερων γεγονότων που χαρακτήρισαν την εξέλιξη της εκπαίδευσης στις τουρκοκρατούμενες Σέρρες. Φιλοδοξία του βιβλίου αυτού είναι να αποτελέσει για τον αναγνώστη μια πρώτη επαφή με τα γεγονότα και μια βάση για περαιτέρω μελέτη και έρευνα με σκοπό την ανάδειξη περισσότερων στοιχείων που αφορούν την ιστορία των Σερρών και της Μακεδονίας.