Στο πλαίσιο της αστικοποίησης, επισυνέβησαν σημαντικές δομικές μεταβολές στη χώρα μας, οι οποίες επέφεραν
αλλαγές στον θεσμό της οικογένειας και περιόρισαν τη γονιμότητα. Η διαρκής ελάττωση του αριθμού των μεγάλων
σε σειρά γεννήσεων, καθώς και η μετάθεση της τεκνογονίας σε όλο και μεγαλύτερες ηλικίες είναι πλέον αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Η Θράκη αποτελεί μία ενδιαφέρουσα μελέτη περίπτωσης, διότι το κοινωνικοοικονομικό της προφίλ έχει μεταβληθεί ραγδαία συν τω χρόνω και δη κατά τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, αλλά και χαρακτηρίζεται από σημαντικές ιδιαιτερότητες, καθώς είναι η μοναδική περιφέρεια της χώρας με ανομοιογενείς θρησκευτικά και γλωσσικά, πληθυσμούς. Στο γεγονός αυτό οφείλονται σε ένα βαθμό, οι διαφορές στην αναπαραγωγική συμπεριφορά των πληθυσμιακών ομάδων. Πέρα από το θρήσκευμα, στα αποτελέσματα της γονιμότητας του πληθυσμού της Θράκης, επιδρούν και άλλοι προσδιοριστικοί παράγοντες, όπως η εκπαίδευση και το επάγγελμα.