Με τον τίτλο Στροβιλισμοί η συγγραφέας επιχειρεί να αναδείξει τους τρόπους και τους τόπους, όπου ανακύπτουν διαφορετικές συν-αισθήσεις και ποικίλα συν-αισθήματα. Αυτά άλλοτε επιτυγχάνουν να συνυπάρχουν, ενώ άλλοτε είναι αλληλοσυγκρουόμενα κι αλληλοαναιρούμενα.
Η ζωή μας στροβιλίζει και μας πάει κάποτε εκεί που δεν περιμέναμε. Εκεί διαπιστώνουμε ότι ο δρόμος της συνύπαρξης, της γνώσης, της κατάκτησης περνά μέσα από το… Απροσδόκητο.
Η συγγραφέας γράφει χαρακτηριστικά στο ποίημα «Αναζητώ»:
Ψάχνω απεγνωσμένα
το φως μες το σκοτάδι,
μα εκείνο λες και ξεπηδά
μέσα από τον Άδη…
και στο ποίημα «Αποστάσεις»:
Μια εξέλιξη
που μας έφερε πιο κοντά,
που μας ώθησε πιο μπροστά,
στρέφει το βλέμμα της θύμησής μας
πίσω…
ενώ στους «Συμβιβασμούς»:
Αδράχνουν
απ’ το χέρι
οι αυταπάτες τα όνειρα
και τα οδηγούν
σε μαρασμό.
Άλλωστε ακόμη κι αν θέλουμε να αποποιηθούμε τις ευθύνες μας, «Μισή ντροπή» βαρύνει πάντοτε όλους…