Αναστασία Πολίτη-Κωνσταντίνος Γκράχαμ Η ζωή μου κοντά σου-εκδόσεις Άπαρσις

Γράφει η Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Αναστασία Πολίτη είναι γεννημένη στην Αθήνα, πτυχιούχος οικονομικών επιστημών. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη, στα οικονομικά της εργασίας. Σπούδασε θεατρολογία στη Νέα Σορβόννη και εκπαιδεύτηκε στη δραματική τέχνη, τη φωνητική και τη σκηνοθεσία στο Παρίσι, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Συνεργάστηκε με καταξιωμένους Γάλλους σκηνοθέτες (Στεφάν Μπρονσβέγκ, Ζακ Λασάλ, Κώστας Γαβράς και άλλους) και συνθέτες (Μιχαήλ Λεβινάς, Φιλίπ Μπλανσάρ, Καμίλ Τσαλάεφ...). Παράλληλα, εργάστηκε για εικοσιπενταετία στη Γαλλία ως ηθοποιός, σκηνοθέτρια και διευθύντρια της παρισινής καλλιτεχνικής Ομάδας Ήριννα - Compagnie Erinna, με εμφανίσεις σε εθνικά και δημοτικά θέατρα καθώς και σε διεθνή φεστιβάλ. Στην Ελλάδα παρουσίασε δείγμα της σκηνοθετικής της δημιουργίας στο Μέγαρο Αθηνών (Tsigan, το Τσιγγάνικο Ποίημα) και στο Κέντρο Πολιτισμού -Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Διετέλεσε επιστημονική συνεργάτρια στο Υπουργείο Πολιτισμού και στη Βουλή των Ελλήνων. Aυτό είναι το πρώτο της βιβλίο, που γράφτηκε ως συμπλήρωμα στη συλλογή με τίτλο : Θέλω να γίνω Άγγελος/ I want to be an Angel/ Je veux être un ange του γιού της Κωνσταντίνου Γκράχαμ το γένος Πολίτη (1997-2017), εκδόσεις Άπαρσις, 2023.

Οι εκδόσεις Άπαρσις εξέδωσαν δυο τρίγλωσσα βιβλία, στα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά. Το ένα με ποιήματα του Ελληνοαμερικανού ποιητή, ράπερ και ηθοποιού, Κωνσταντίνου Γκράχαμ (1997-2017), που γεννήθηκε στο Παρίσι και έζησε μέχρι τα είκοσι του χρόνια μεταξύ Γαλλίας, Ελλάδας και Καλιφόρνιας. Το δεύτερο είναι της μητέρας του, Αναστασίας Πολίτη. Μιας γυναίκας που έχασε τον γιο της και κραυγάζει στη μνήμη του. Πόσο δύσκολο θα ήταν για εκείνη να παραμερίσει τη θλίψη, την οργή, τον πόνο ώστε να φέρει στο φως της δημοσιότητας τον ανείπωτο πόνο της; Μόνο μια μάνα μπορεί να νιώσει τούτη την κραυγή. Τη θαυμάζω για τούτη τη δύναμη.

Οι αναμνήσεις ζωντανεύουν, το σώμα και ο νους είναι σε υπερδιέγερση, θυμούμενη όλα όσα συνέβησαν στη ζωή τους μέχρι εκείνη τη στιγμή που το σώμα του πέταξε. Γράφει για τότε που ο Γκράχαμ ήταν ακόμη στην κοιλιά της. Σε δεύτερο πρόσωπο συνομιλεί μαζί του, για τις συγκρούσεις, για τη μη αποδοχή του βίαιου πατέρα, για την ενδοοικογενειακή βία. Ο Κωνσταντίνος πρόλαβε να βραβευτεί για το ποιητικό του έργο στη Γαλλία, μα δεν ήταν αυτό το βραβείο, αρκετό να τον γλιτώσει και να του δώσει πίσω τη ζωή. Ο Κωνσταντίνος ήταν ένα νεαρό ευαίσθητο παιδί, Ελληνοαμερικανός ράπερ, ποιητής και μαθητευόμενος ηθοποιός. Διάβασε Πλάτωνα, Επίκουρο και Γκάντι, μετέφρασε στα γαλλικά στίχους του Φύσσα, έγραψε στίχους και κείμενα σε τρεις γλώσσες και πολλά ακόμη, που δείχνουν την ευαισθησία και τη μόρφωσή του. Μπλέχτηκε όμως στα δίχτυα της μαφίας των ναρκωτικών που τον εκφόβιζε, τον καταδίωκε και τον εξεβίαζε, χαρακτηρίστηκε "ψυχικά ανάπηρος" και κατέληξε αυτόχειρας ".

Ακροβατούσε ανάμεσα στην παραβατικότητα και τη διάνοια. Όλα τα προηγούμενα μαζί με τα ναρκωτικά που τον διέλυσαν και το ψυχικό νόσημα που βίωσε, η Αναστασία Πολίτη τα καταγράφει και μας συγκλονίζει. Το βιβλίο, Κωνσταντίνος Γκράχαμ/ Η ζωή μου κοντά σου είναι γροθιά στο στομάχι. Η ελληνική κοινωνία επιμένει να ενοχοποιεί τα θύματα, να θεωρεί την ενδοοικογενειακή βία ταμπού και να σιωπά στο πρόβλημα. Όταν έρθει όμως το τέλος, αρχίζει να ανοίγει τους κρουνούς των δακρύων. Γιατί να αντέξει οποιαδήποτε γυναίκα αυτή τη ζωή, χάρη της κοινωνίας;

Και είναι να απορεί κανείς πως μια γυναίκα σαν την Αναστασία Πολίτη, μορφωμένη και δυναμική δέχτηκε την ενδοοικογενειακή βία και τις παραινέσεις της μητέρας της που της έλεγε να ρίξει νερό στο κρασί της, να κάνει υπομονή αφού η ίδια τον διάλεξε, όταν της έλεγε πως είναι βίαιος, ότι πίνει, ότι έχει ερωμένες, ότι σηκώνει χέρι ακόμη και μπροστά στα παιδιά του. Τι θα πουν οι γείτονες; Έπρεπε να υπομείνει η συγγραφέας για να μην πεθάνει η μάνα της από ντροπή, μην πέσει από την ταράτσα και σκοτωθεί. Τελικά έπεσε ο γιος της, ο Κωνσταντίνος γιατί δεν άντεξε αυτά που βίωνε, στις 24 Απριλίου του 2017. Πώς μπορείς να αντέξεις αυτόν τον αποχωρισμό; Αξίζει να υπομένεις τόση βία για τα παιδιά σου; Πώς να παλέψεις με τις ενοχές; Ότι είσαι υπεύθυνη για τον χαμό του παιδιού σου; Συμπάσχω, συμπονώ τον βουβό θρήνο της. Κάθε γυναίκα, κάθε μάνα έρχεται στη θέση της και παίρνει δύναμη ότι πρέπει να κάνει το πέταγμα στην ελευθερία. Να σώσει τα παιδιά της από αυτά που βιώνουν. Να μη γίνει άλλο κακό. Να σταματήσει η ενδοοικογενειακή βία.

Το βιβλίο-σπαραγμός είναι αφιερωμένο στη μνήμη του αλλά και στην κόρη της, που για χάρη της βρήκε τη δύναμη να αντέξει. Ένα βιβλίο που καίει στα χέρια όποιας και όποιου το διαβάσει. Όταν ένα βιβλίο είναι βιωματικό όπως αυτό είναι από μόνο του λογοτεχνικό. Δεν χρειάζονται στολίδια και όμορφες εικόνες για να στρογγυλέψουμε το βιβλίο. Υπάρχει πιο τρυφερό από την αγωνία της μάνας να κρατήσει το μωρό της και να μην κάνει έκτρωση, όπως τη διέταξε ο Χ. Δεν χρειάζεται το όνομα κανενός τέτοιου ανθρώπου. Είναι ανύπαρκτος. Όμως η ζωή της συγγραφέως και των παιδιών της ήταν κόλαση.

Η κραυγή του Κωνσταντίνου Γκράχαμ και της μητέρας του, που βγαίνουν μέσα από τα βιβλία αυτά, ενώνεται με την κραυγή της μάνας που έχασε το παιδί της από μαχαίρι φασίστα, ενώνεται με την κραυγή των μανάδων στη Γάζα και είναι κραυγές για ένα συλλογικό αγώνα ώστε να ανατρέψουμε αυτή τη κοινωνία της υποκρισίας. Ένα νανούρισμα είναι το βιβλίο στέλνοντας τη σκέψη και την αλληλεγγύη σε κάθε γονιό που πενθεί το παιδί του. Καλοτάξιδο να είναι.