Ο Ηλίας Π. Βουτιερίδης, πολυσχιδής και χαρισματικός, ευρύτερα γνωστός ως ο κατ\' ουσίαν πρώτος ιστορικός της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, αλλά δοκιμασμένος σε όλα τα είδη του λόγου (δημοσιογράφος -πολεμικός ανταποκριτής, επιφυλλιδογράφος, αρθρογράφος, χρονικογράφος-, ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, δοκιμιογράφος, κριτικός, μεταφραστής) άφησε ένα εκτεταμένο και σπουδαίο στην πολυμέρειά του έργο. Τα ανεξάντλητα κατάλοιπά του διαφύλαξε και επεξεργάστηκε με ζήλο και υποδειγματική αφοσίωση ο γιος του, Περικλής Βουτιερίδης.
Ένα μέρος του αρχείου του, που αφορά την περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής (και συγκεκριμένα από τον Μάιο του 1921 ως τον Αύγουστο του 1922), αξιοποιήθηκε σε δύο εκδόσεις του Συλλόγου προς διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων:
Στο βιβλίο με τίτλο Η Ιστορία ουδέποτε θα λησμονήση. 1921-1922, το οποίο περιλαμβάνει τις ανταποκρίσεις του Βουτιερίδη από τις πολεμικές επιχειρήσεις του 1921, που δημοσιεύτηκαν από τις 2 Ιουνίου ως τις 30 Νοεμβρίου στην εφημερίδα Εμπρός· επιστολές της ίδιας περιόδου προς τη σύζυγό του Ναταλία· μια επιλογή από άρθρα του στον Συνάδελφο -την επίσημη εφημερίδα της Στρατιάς Μικράς Ασίας, της οποίας υπήρξε διευθυντής και κύριος συντάκτης- από τις 18 Μαρτίου ως τις 14 Αυγούστου του 1922· και δύο εκτενή δημοσιεύματα, στις 27 και 28 Αυγούστου 1922 στην εφημερίδα Η Καθημερινή, για τη σφοδρή τουρκική επίθεση, την κατάρρευση του μετώπου και τις τελευταίες ελληνικές ημέρες της Σμύρνης.
Και στο παρόν λεύκωμα, όπου περιλαμβάνονται 274 φωτογραφίες της εκστρατείας του 1921 και το ημερολόγιο (για το ίδιο διάστημα) του Ηλία Βουτιερίδη. Ο Βουτιερίδης την εποχή εκείνη ήταν 47 ετών, πρόεδρος της Ενώσεως Συντακτών Αθηναϊκών Εφημερίδων, είχε πολεμήσει στην Κρήτη το 1897, είχε διατελέσει ανταποκριτής στην εφημερίδα Πατρίς στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και είχε ως εκ τούτου «ζυμωθεί» με τη ζωή στο πολεμικό πεδίο, διατηρώντας άμεση επαφή με τους στρατευμένους.