Οι δυο θαλασσινές ιστορίες του Τζόζεφ Κόνραντ (1857- 1924) μας ταξιδεύουν στον κόσμο των ναυτικών, που υπηρέτησε ο ίδιος για σχεδόν είκοσι χρόνια.
Πλέοντας στην απεραντοσύνη της θάλασσας και στην ελευθερία της, μακριά από τις οικογένειές τους, οι ναυτικοί καλούνται συχνά να ανταπεξέλθουν σε ακραίες συνθήκες, αναγκαζόμενοι να υπερβούν τα όρια της ανθρώπινης φύσης.
Κοινός παρανομαστής του «Τυφώνα» και του «Φαλκ» είναι ο αγώνας του ανθρώπου για την επιβίωση.
Στην πρώτη ιστορία, καπετάνιος και πλήρωμα δοκιμάζονται σωματικά και ψυχικά από το ανελέητο και μανιασμένο σφυροκόπημα που δέχεται το καράβι τους στη διάρκεια ενός τυφώνα. Μόνο αν λειτουργήσουν σαν ενιαίο σύνολο, ίσως μπορέσουν να σωθούν.
Στον «Φαλκ» η μάχη περνά στο επόμενο επίπεδο: αφορά τον άνθρωπο και τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν η επιβίωση του ενός είναι ο θάνατος του άλλου, πόσο ισχυρός γίνεται μέσα μας ο πόθος για ζωή; Μέχρι ποιες ζωώδεις ακρότητες θα έφτανε κανείς, προκειμένου να επιβιώσει; Και όταν καταδυθεί σε τόσο σκοτεινά και απύθμενα νερά, τι μπορεί να τον τραβήξει πάλι στην επιφάνεια, στο φως;