Πολλές φορές διαμελίστηκα σαν τα ξερά φύλλα και σκορπίστηκα ανάμεσα στις αναμνήσεις μου. Όταν ήμουν άστεγος, μάζευα την καρδιά μου είτε πάνω στα φορεία των ασθενοφόρων είτε κάτω από τις σκιές των ιστορικών αγαλμάτων στα πάρκα. Παρατήρησα τα μαλλιά μου ν’ ασπρίζουν όταν, για να μη χάσω τις δυνάμεις μου, έκλεβα γάλα ή ψωμί ή όταν μερικές φορές οι θρησκευόμενοι άνθρωποι αυτής της άχρωμης πόλης των Βαλκανίων, μου έδιναν σούπα για να φάω μέσα σε πλαστική σακούλα του supermarket κι έτσι με χαμένη τη δική μου καρδιά ένιωθα να πιέζομαι από τη δική τους.
Αυτό το συγκλονιστικό μυθιστόρημα, που σαν χαλασμένο ημερολόγιο και πειραγμένη πυξίδα, πέρα-δώθε στην πατρίδα και τους άλλους κόσμους και μπρος-πίσω στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, κινείται ανάμεσα στα άκρα - με ωμές περιγραφές βασανιστηρίων και ποιητικές ρομαντικές φαντασιώσεις ταυτόχρονα -, είναι βασισμένο σε πραγματικές εμπειρίες, από το αντάρτικο του Κουρδιστάν που έγινε προσφυγικό στην Ελλάδα λίγο πριν από το μιλένιουμ. Ο μεταδιδάκτορας πλέον Μουράτ Ισσί το έγραψε σε διάστημα δεκαετιών απευθείας στα ελληνικά, που δεν είναι τα κανονικά ελληνικά αλλά είναι από τα συγκινητικότερα και πιο πολιτικώς σημαντικά ελληνικά που έχουμε διαβάσει και - μόνο διακριτικά - επιμεληθεί τα πάρα πολλά τελευταία χρόνια. Ως δεύτερος τίτλος στη σειρά των εκδόσεών μας με τις λογοτεχνικές μαρτυρίες από τη Μέση Ανατολή, μετά δηλαδή από τον Φόβο μέσα σ\' ένα απέραντο χωράφι του Μούσταφα Ταζ αλ Ντιν αλ Μούσα, Ο αντάρτης μου Εαυτός συνεχίζει την προσπάθειά μας να προσφέρουμε φωνή σε σπουδαία ταλέντα από τις δύσκολες χώρες και γλώσσες, που παράλληλα έχουν υπάρξει και συχνά είναι ακόμα μαχητές και μαχήτριες στα πεδία των αγώνων των λαών. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τί αποκαλύψεις και συνειδητοποιήσεις σας περιμένουν και για τον δικό σας εαυτό, τα δικά μας βουνά και τη δική μας Θεσσαλονίκη, πενήντα χρόνια και εφεξής μετά την Αντίσταση, τον Εμφύλιο και την εξόντωση των Εβραίων.