Η συνεργασία εκπαιδευτικών και γονιών είναι ο θεμέλιος λίθος της εκπαιδευτικής πραγματικότητας καθώς η ανάπτυξη μιας ουσιαστικής επικοινωνίας εμπλουτίζει με γνώσεις και εμπειρίες την εκπαιδευτική διαδικασία. Γονείς και εκπαιδευτικοί θα ανταλλάξουν απόψεις συλλέγοντας σημαντικές πληροφορίες στα πλαίσια διαχείρισης των διαταραχών που παρουσιάζουν τα παιδιά τους. Στην προσπάθεια όμως αυτή θα πρέπει ισομερώς να συμμετέχουν και οι δύο πλευρές. Σκοπός της έρευνας είναι να αξιολογήσει αν βοηθάει η σχέση που αναπτύσσει ο εκπαιδευτικός με τους γονείς στα πλαίσια διαχείρισης διαταραχών συμπεριφοράς των παιδιών τους στα σχολεία ειδικής αγωγής. Καθώς οι γονείς είναι αυτοί που γνωρίζουνε τις δυνατότητες των παιδιών τους, η συνεργασία και η επαφή με τους εκπαιδευτικούς θα δώσουν στους εκπαιδευτικούς τη δυνατότητα να κατανοήσουν και να σχεδιάσουν το πρόγραμμα τους ώστε να αντιμετωπίσουν όσο γίνεται πιο ομαλά τα προβλήματα που παρουσιάζουν τα παιδιά στο σχολείο. Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή διαπιστώνετε πως ενώ υπάρχουν έρευνες σχετικές με την συνεργασία και την γονεϊκή εμπλοκή στην σχολική ζωή, οι έρευνες σχετικά με την διαχείριση των διαταραχών διαγωγής είναι περιορισμένες. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στους νομούς Πέλλας και Πιερίας, στα σχολεία της δευτεροβάθμιας ειδικής εκπαίδευσης, συμμετείχαν 131 εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε αυτές τις μονάδες. Η επεξεργασία και η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου IBM SPSS (Superior Performance Software System) Statistics Subscription. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συνεργασία των εκπαιδευτικών με τους γονείς θα δημιουργήσει μία σχέση αλληλοκατανόησης όπου με ειλικρίνεια θα αναφέρουν όχι μόνο τα προβλήματα των παιδιών άλλα θα τονίζουν και τα καλά στοιχεία αυτών, καθορίζοντας και διαμορφώνοντας σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητα του παιδιού που με τη σειρά της θα επηρεάσει και τη συμπεριφορά του στο σχολείο.
Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας βοηθούν στο να κατανοηθούν καλύτερα οι παράμετροι τις διαταραχής διαγωγής έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν για να βελτιώσουν αλλά και να ενθαρρύνουν τους γονείς στη δημιουργία σχέσεων και συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς για την καλύτερη διαχείριση των διαταραχών των παιδιών τους.
Μια μελλοντική έρευνα με αντίστοιχες παραμέτρους ίσως θα έδινε την ευκαιρία να καταγράψει διαφορετικές αντιλήψεις για τη συνεργασία εκπαιδευτικών- γονέων και να ερευνηθούν πεδία που σχετίζονται με την βελτίωση και ανάπτυξη των σχέσεων αυτών.