Ο Στελάκης είναι αλλιώτικο παιδί. Δεν ονειρεύεται. Κάνει ή δεν κάνει ό, τι του προστάξει η στιγμή. Το αλφαβητάρι της ζωής του δεν έχει ύψιλον, ήτα ή ωμέγα. Δεν έχει τόνους, δεν έχει ορθογραφία και κανόνες. Δύσκολο να τον καταλάβει κανείς! Στο χωριό, δηλαδή, κανείς δεν τον έχει καταλάβει. Αλαφροΐσκιωτο, καθυστερημένο ή κουτό τον φωνάζουν οι περισσότεροι. Οι πιο γραμματιζούμενοι παιδί με ειδικές ανάγκες και οι πιο γαλαντόμοι παιδί με ειδικές ικανότητες. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι ο Στελάκης. Ένα ευαίσθητο παιδί είναι, μεγαλωμένο στην ορφάνια, δίχως να πάρει αγάπη από τους κοψοχέρηδες του χωριού ή μια σταγόνα πίστη, να μπορέσει μ’ αυτή να κολλήσει τα κομμάτια της ψυχής του.