Μια αυθεντική μαρτυρία από το Ελληνο-Ιταλικό Μέτωπο.

Η συλλογή γραμμάτων του Κωνσταντίνου Α. Βοβολίνη, η πληρέστερη διασωθείσα αλληλογραφία της ταραχώδους περιόδου του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου κυκλοφορεί σε ένα μοναδικό βιβλίο - τεκμήριο της σύγχρονης ιστορίας.

Με όχημα την ανταλλαγή επιστολών, ο αναγνώστης, μέσα από τον γλαφυρό λόγο του δημοσιογράφου και τις δυνατές εικόνες, μεταφέρεται σε μια εποχή σκαιότητας και ρευστότητας. Συναισθάνεται την αβεβαιότητα για την έκβαση της μάχης, για την επόμενη ημέρα. Συμπάσχει με τον ήρωα - έφεδρο της πρώτης γραμμής, τη μητέρα που περιμένει νέα από το μέτωπο, τον τραυματία αδερφό.

Η έκδοση βασίζεται στη δύναμη του ίδιου του τεκμηρίου: εκκινώντας από τις αναφορές των επιστολών, δεν καταγράφονται μόνο σταθμοί και στιγμιότυπα από την πορεία του εξάμηνου πολέμου, αλλά και ξεδιπλώνονται οι διαδρομές των προσώπων που γράφουν και ταχυδρομούν τα γράμματα. Ταυτόχρονα, διερευνώνται και αποτυπώνονται οι επάλληλοι και παράλληλοι κύκλοι γνωριμιών του παραλήπτη των επιστολών.

Τα γράμματα που έχουν επιλεγεί καλύπτουν το διάστημα από 15 Νοεμβρίου 1940 έως 12 Απριλίου 1941.Τα γράμματα της μητέρας, της Μαρίας Α. Βοβολίνη (1880-1953), αντανακλούν την πανανθρώπινη διάσταση της ακατάλυτης μητρικής αγάπης, που προσμένει καρτερικά μια είδηση, ένα σημάδι ότι οι γιοι της είναι καλά κάπου εκεί στη μεθόριο. Ο αδελφός Σπύρος Α. Βοβολίνης (1910-1995), δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού Βιομηχανική Επιθεώρησις, έφεδρος και εκείνος, τραυματίζεται και γράφει για τις προσπάθειες των γιατρών και των νοσηλευτριών του πολέμου. Περιλαμβάνονται ακόμη επιστολές από το συγγενικό, φιλικό, επαγγελματικό και δημοσιογραφικό περίγυρο του Κωνσταντίνου Βοβολίνη.

Έτσι, μέσα από τα Γράμματα Πολέμου, που φανερώνουν το πλέγμα των προσωπικών του σχέσεων, των επαφών με ανθρώπους των αποφάσεων, απλούς φαντάρους, φίλους και κοριτσόπουλα, ο Κωνσταντίνος Βοβολίνης, χωρίς να είναι το κεντρικό πρόσωπο των πολεμικών γεγονότων και εξελίξεων, γίνεται ένας ιδιότυπος πρωταγωνιστής του μετώπου και των μετόπισθεν. Και εν τέλει, είναι τα γράμματα που καταδεικνύουν τη ζωτική σημασία αυτού του ανεκτίμητου αγαθού της επικοινωνίας ιδίως σε καιρούς πολέμου – με ή δίχως όπλα.