Ο τόμος Διαδικασίες ωρίμανσης και διευκολυντικό περιβάλλον περιέχει άρθρα του D. W. Winnicott της περιόδου 1958-1964, που αναλαμβάνουν να μας μιλήσουν για τη σχέση την οποία περιγράφει ο τίτλος, στον οποίο λανθάνει η έννοια του υποκειμένου, τόσο πίσω από τις διαδικασίες ωρίμανσης όσο και πίσω από το διευκολυντικό περιβάλλον, όπου περιλαμβάνονται επίσης οι βασικοί και απαραίτητοι άλλοι, χωρίς τους οποίους κανένα υποκείμενο και κανένα «μωρό» δεν μπορεί να υπάρξει.
Έτσι εδώ υπάρχουν κείμενα όπως: «Η απαρτίωση του εγώ στην ανάπτυξη του παιδιού» και «Η θεωρία της σχέσης γονέα-βρέφους»· «Η ανάπτυξη της ικανότητας για έγνοια», όπου η έγνοια είναι το αντίστοιχο της ενοχής με θετικό όμως πρόσημο· «Η ικανότητα να είσαι μόνος», παρουσία ενός άλλου, εννοείται· «Παραμόρφωση του εγώ από την άποψη του Αληθούς και του Ψευδούς Εαυτού», όπου ο Winnicott εισάγει την έννοια του ψευδούς εαυτού και αναλύει την παραμορφωτική επίδραση των άλλων στη διαμόρφωσή του· «Μελέτη ορισμένων αντιθέτων με παράμετρο το επικοινωνείν και τo μη-επικοινωνείν», όπου η χαρά της επικοινωνίας συμβαδίζει με τον κρυμμένο και απομονωμένο εαυτό, αφού ένα από τα παράδοξα που μας προτείνει o Winnicott λέει ότι «είναι χαρά να κρύβεσαι, αλλά καταστροφή να μη σε βρίσκουν».
Ο D. W. Winnicott εργάστηκε με παιδιά, εφήβους και ενήλικους σε όλη τη διάρκεια της πορείας του, και συνομιλώντας τόσο με τις ιδέες και την πρακτική του Sigmund Freud όσο και των συγχρόνων του, αρχής γενομένης από τη Melanie Klein, κατάφερε στηριζόμενος στο κλινικό έργο του να μας μεταφέρει την εμπειρία και τα συμπεράσματά του, προχωρώντας την ψυχαναλυτική σκέψη σε εύρος αλλά και σε βάθος σχετικά με την οργάνωση του ψυχισμού και τα ελλείμματά του.