Η Πετρούλα, η εκλεκτή καραμέλα που μοιάζει με βότσαλο, ονειρεύεται ταξίδια σε μέρη μακρινά. Βλέποντας τις υπόλοιπες καραμέλες να φεύγουν από το καραμελάδικο σε όμορφες συσκευασίες δώρου, νιώθει αδικημένη που ο ιδιοκτήτης την κρατάει για γούρι στο βάζο της. Όταν όμως ένα κοριτσάκι την ξεχωρίζει, αναρωτιέται μήπως είναι η μοναδική της ευκαιρία να δραπετεύσει και να ζήσει όλα όσα ονειρεύεται. Άραγε θα βρει τον τρόπο να ταξιδέψει;

«Έτσι, καθόταν στο βάζο και τις παρατηρούσε, αποκλεισμένη από την ανομοιόμορφη καραμελοπαρέα του μαγαζιού. Χαιρόταν όμως να τις βλέπει να χορεύουν στα ράφια, να κάνουν τραμπολίνο στις ζυγαριές ή πατινάζ στους γυαλιστερούς πάγκους, ή να κουβεντιάζουν και να λένε ιστορίες για ταξίδια μακρινά στον χώρο του αμπαλάζ. Πόσο της άρεσε ν’ ακούει αυτές τις ιστορίες! Της έδιναν έμπνευση να ονειρεύεται τη δική της φυγή και τα δικά της ταξίδια.»