Ποιος είναι ο Παγιδευτής και γιατί σκοτώνει αθώες γυναίκες; Πώς τις διαλέγει; Τι κοινό χαρακτηριστικό έχουν; Οι φόνοι δείχνουν αλλοπρόσαλλοι και μπερδεμένοι, βυθίζοντας τις αστυνομικές αρχές σε απελπισία. Θα καταφέρουν οι Ευγενείς Άγριοι να βρουν την άκρη σε αυτό το μπερδεμένο κουβάρι παρά τις ρωγμές που αρχίζουν να φαίνονται στη μεταξύ τους σχέση; Τι θα κάνατε αν κάποιος σας άφηνε να επιλέξετε ανάμεσα στη ζωή σας και στον θάνατο δύο προσώπων, εκ των οποίων το ένα το αγαπάτε πολύ; Θα δεχόσασταν την ανταλλαγή;

Το έκτο βιβλίο της σειράς «Ευγενείς άγριοι» είναι άλλο ένα χορταστικό, ανατρεπτικό, πολυεπίπεδο, έξυπνο αστυνομικό μυθιστόρημα που αποκαλύπτει τα καλά κρυμμένα μυστικά στην ψυχοσύνθεση και στον χαρακτήρα των ηρώων που έχουμε αγαπήσει ως τώρα σε αυτήν την πολυθεματική σειρά βιβλίων. Σχεδόν όλοι όσοι γνωρίσαμε είναι και πάλι εδώ, με νέα όμως πετραδάκια που χτίζουν ακόμη περισσότερο τον χαρακτήρα και τον ψυχισμό τους ενώ μια μεγάλη ανατροπή περιμένει τον αναγνώστη στην τελευταία σελίδα. Ο Τζορτζ Ντόρμερ, ιδιωτικός ντετέκτιβ πλέον, κατά καιρούς βυθίζεται σε σκοτεινές σκέψεις, τα μάτια του παίρνουν το αλλόκοτο χρώμα του πάγου και της φωτιάς, δείχνει να κρύβει μέσα του κάτι τελείως επικίνδυνο. Από τη μια είναι χαμογελαστός, ήρεμος, πράος κι από την άλλη σκοτεινός, με κρυφές σκέψεις. Ποιο κομμάτι της προσωπικότητάς του θα υπερισχύσει σε αυτό το βιβλίο και με τι συνέπειες; Ο Λούκα Κοντρέτι, μετά την υπόθεση του Μωυσή στον «Κρυφό μας εαυτό», συνεργάζεται πλέον με τον Ντόρμερ ως ιδιωτικός ερευνητής και μαζί συγκροτούν την ομάδα «Ευγενείς Άγριοι». Τα πάντα έχουν αλλάξει στις ζωές τους, όχι μόνο εξαιτίας του τελευταίου τους αντιπάλου αλλά και μιας νέας ανατροπής που θα μπει οριστικά ανάμεσά τους και είναι στο δικό τους χέρι να επιλέξουν αν θα τινάξουν τη φιλία και τη συνεργασία τους στον αέρα ή όχι. Είναι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες που όμως έχουν ακόμη πράγματα να δώσουν, μιας και ο Ντόρμερ κρύβει ένα μυστικό από τον Κοντρέτι που θα του αλλάξει για πάντα τη ζωή. Σε αυτό το βιβλίο οι δύο άντρες βρίσκονται αντιμέτωποι λόγω των εξελίξεων στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς «Ένα με το σκοτάδι» και αποφασίζουν να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Η «κοκορομαχία» τους ομολογουμένως έπιασε αρκετές σελίδες του βιβλίου, αυτή η επιλογή όμως ταιριάζει απόλυτα με την πρόθεση του συγγραφέα να γράφει σε κάθε περιπέτεια κι ένα διαφορετικό είδος μυθιστορήματος, οπότε το έκτο βιβλίο θα το χαρακτήριζα σε κάποια σημεία «ρομαντικό», ευτυχώς όμως χωρίς να μειώνεται η δράση ούτε να θυσιάζονται οι συναρπαστικές εξελίξεις.

Η δημοσιογράφος Γεωργία Παππά είναι σύντροφος του Κοντρέτι αλλά παραδέχεται πως είναι μπερδεμένη μεταξύ αυτού και του Ντόρμερ, κάτι που θα ραγίσει τη σχέση μεταξύ των δύο αντρών. Να όμως που μια τυχαία γνωριμία στο προηγούμενο βιβλίο της σειράς «Ένα με το σκοτάδι» θα της ανοίξει τα μάτια και θα τη βάλει σε σκέψεις ως προς την πραγματική ταυτότητα του Τζορτζ Ντόρμερ, του οποίου η συμπεριφορά και ιδιοσυγκρασία την προβληματίζουν αφάνταστα καιρό τώρα! Ήρθε η στιγμή λοιπόν να του ζητήσει κάτι αναπάντεχο, κάτι φρικτό, που το χρειάζεται ώστε να αλλάξει την πορεία της ζωής της και να σωθεί. Τα πράγματα όμως δε θα πάνε όπως το περιμένανε, αφού η Γεωργία κρύβει ένοχα μυστικά που θα περιπλέξουν την υπόθεση του Παγιδευτή. Κοντά μας και πάλι είναι ο αστυνόμος Δημήτρης Μαρτέλος, διοικητής στην Ειδική Μονάδα Εξιχνίασης Κακουργημάτων, την οποία και ο ίδιος συγκρότησε, μια ομάδα που αποτελείται από ανθρώπους εργασιομανείς, που βάζουν τη δουλειά πάνω απ’ όλα, που δεν έχουν προσωπική ζωή και δεσμεύσεις. Πρόκειται για μια μυστική υπηρεσία-φάντασμα που αναφέρεται απευθείας στον γενικό αστυνομικό διευθυντή της Θεσσαλονίκης και δουλεύει παρασκηνιακά και ακατάπαυστα σε υποθέσεις του Ανθρωποκτονιών ή της Αντιτρομοκρατικής με τις οποίες δεν παύουν να συνεργάζονται, απλώς έχουν τη δική τους μεθοδολογία. Σε αυτό το βιβλίο ο Μαρτέλος προσπαθεί να κρατήσει και αυτός κάτι κρυφό από τους συνεργάτες του. Ο αστυνομικός υποδιευθυντής Συμεών Παπαδόπουλος, που έχει πλέον αλλάξει γνώμη για τους Ευγενείς Αγρίους και δέχεται τη βοήθειά τους στις υποθέσεις της Υποδιεύθυνσης Εγκλημάτων Κατά Ζωής της οποίας είναι διοικητής, η ανθυπαστυνόμος Άννα Μακροπούλου, ο αστυφύλακας Χρήστος Χαριάδης, ένας από τους καλύτερους προγραμματιστές της Ελληνικής Αστυνομίας και άλλοι συμπληρώνουν την ομάδα.

Ναι αλλά τι γίνεται με την υπόθεση του Παγιδευτή, που ξεκινάει όταν ο Ντόρμερ και ο Μαρτέλης καλούνται στην Τριανδρία της Θεσσαλονίκης για να δουν ένα πετσοκομμένο πτώμα γυναίκας που είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και οι τοίχοι γύρω της στάζουν αίμα ενώ τα προσωπικά της αντικείμενα είναι κυκλωμένα στο πάτωμα από αιμάτινες γραμμές; Ο συγγραφέας μάς χαρίζει και πάλι αξέχαστες στιγμές αγωνίας, κυνηγητού και ανατροπών ενώ τα αινίγματα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα ώσπου να κατανοήσουμε τον ψυχισμό του κατά συρροή δολοφόνου και να καταφέρουμε να δούμε τα κίνητρα και τις αφορμές για τις δολοφονίες που διαπράττονται από κεφάλαιο σε κεφάλαιο. Θεωρώ έξυπνο τον συνεκτικό δεσμό μεταξύ των θυμάτων και ευρηματική τη μεγάλη αποκάλυψη για την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα εγκλήματα ενώ ταυτόχρονα παρακολουθούσα με αμείωτο ενδιαφέρον τους χαρακτήρες να απεκδύονται της ευγένειας και να μετατρέπονται σχεδόν σε αγρίους: «-Όποια περίοδο της ανθρωπότητας και να μελετήσεις σε βάθος, στο τέλος θα καταλήξεις ότι ήταν αιματηρή και άγρια… Είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, ο άνθρωπος δεν κατάφερε ποτέ να χαλιναγωγήσει πλήρως τα ένστικτα που κουβαλούσε τότε που κρυβόταν στις σπηλιές. Αυτοί που μας κρατούν σε υποφερτά πλαίσια τα τελευταία χρόνια είναι οι νόμοι που θεσπίσαμε… Μπορεί πάντα και παντού όλοι να τα βάζουμε με την αστυνομία αλλά διώξ’ την από οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος θέλεις κι έλα καμιά βδομάδα μετά και πες μου κατά πόσο εξευγενιστήκαμε τελικά» (σελ. 14-15). Οι ήρωες του μυθιστορήματος πρέπει να εστιάσουν στα λάθη του δολοφόνου και να μην εντυπωσιάζονται από τα επιτεύγματά του, μόνο έτσι θα καταφέρουν να τον ταυτοποιήσουν και να τον εντοπίσουν. Άλλωστε οι Ευγενείς Άγριοι έχουν την πείρα από τις προηγούμενες υποθέσεις όπου οι κακοί έδειχναν μάγοι ώσπου να βρεθεί κάτι που απλοποιούσε τα πράγματα! Εδώ όμως αφήνονται να παρασυρθούν και να υποκύψουν στις ευτελείς προσωπικές επιδιώξεις και να γίνουν έρμαια του θυμού και του εγωισμού όταν καλούνται να χειριστούν τις προσωπικές τους υποθέσεις, κάτι που τους τυφλώνει, τους αποπροσανατολίζει και δυσχεραίνει την επίλυση της υπόθεσης.

Το μυθιστόρημα «Πίσω από τις μάσκες» είναι ένα πολύ καλό σύνολο περιπετειών και εκπλήξεων που διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη, με χαρακτήρες που αλλάζουν και μεταμορφώνονται από τη μια στιγμή στην άλλη ενώ ταυτόχρονα μέσα από κινηματογραφικούς διαλόγους και σκηνές ξεπηδούν σημαντικά μηνύματα γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις (Όταν ένας βασιλιάς διατάζει τον στρατό του να αφανίσει τους ανυπάκουους υπηκόους του, ποιος ευθύνεται για τον θάνατό τους, ο βασιλιάς, ο στρατιώτης ή ο ίδιος ο υπήκοος με τη συμπεριφορά του; ). Κίνητρα και αντικίνητρα, πράξεις και αντίποινα, λογική και ειρμός υπάρχουν σ’ ένα κείμενο που έχει δουλευτεί πολύ για να χαρακτηριστεί απλώς «περιπέτεια» και όλα δείχνουν πως ο συγγραφέας συνεχίζει να ακολουθεί τον δρόμο στον οποίο τον καλούν οι χαρακτήρες του, ο καθένας εκ των οποίων έχει μια ενδιαφέρουσα και μελετημένη προσωπικότητα, είτε πρωταγωνιστές είτε κομπάρσοι. Έχουμε και πάλι ένα καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα που ταυτόχρονα ρίχνει άφθονη τροφή για σκέψη στον αναγνώστη χωρίς όμως να μειώνει την ένταση της ιστορίας τη στιγμή που ο συγγραφέας, με σεμνότητα αλλά και αχαλίνωτη φαντασία, ρίχνει στη λογοτεχνική κονίστρα όποιον θέλει από το σύμπαν που έχει πλάσει και ταυτόχρονα αλλάζει αφηγηματικό στυλ και οπτικές γωνίες, με τρόπο που δεν έχω προσέξει ως τώρα σε άλλα μυθιστορήματα. Είστε έτοιμοι λοιπόν να φορέσετε τη δική σας μάσκα, με οποιοδήποτε κόστος αυτό συνεπάγεται;