Μέσα από ένα υλικά πολλών πραγματικών ιστοριών μυθοπλαστικά συναρθρωμένων και επεξεργασμένων, το βιβλίο μας μεταφέρει στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, με όχημα τη ζωή των δύο κεντρικών ηρώων του και φόντο τη Θεσσαλoνίκη, την Αθήνα, τη Μεσσηνία, τον Λαγκαδά και την Αγγλία. Τα παιδικά χρόνια των ηρώων συμπλέκονται με τη μετεμφυλιακή περίοδο, η προσπάθεια εισαγωγής στο πανεπιστήμιο με τη γνωριμία με τους οίκους ανοχής της πρωτεύουσας, οι σπουδές και τα φοιτητικά «τεχνάσματα» με το κυπριακό ζήτημα και τη δολοφονία του Λαμπράκη, η στρατιωτική Θητεία με τα Ιουλιανά, η αναζήτηση εργασίας και οι σχέσεις με το άλλο φύλλο με την επιβολή της δικτατορίας, τα μεταπτυχιακά και η είσοδος στον ακαδημαϊκό χώρο με την επάνοδο της δημοκρατίας.

Με ύφος που κινείται μεταξύ καυστικότητας και σαρκασμού και μερικές φορές γίνεται ξεκαρδιστικό, αποδίδεται το κλίμα των ελληνικών πανεπιστημίων αλλά και της κοινωνίας, γενικότερα, ενώ το βιβλίο, ουσιαστικά, είναι ένας ύμνος στη ζωή και τη φιλία.