Αν υπάρχει έστω και μία απειροελάχιστη πιθανότητα να επέδρασαν θετικά ο κορονοϊός (και ο συνακόλουθός του εγκλεισμός) στη ζωή των ανθρώπων, του κάθε ανθρώπου, αυτή είναι ότι τον βοήθησε να στραφεί στον εσωτερικό εαυτό του, να καταγράψει τις πιθανές εντυπώσεις και σκέψεις του αντίκρυ σ’ ένα τοπίο, μία εικόνα, ένα γεγονός, ένα θέμα, θέματα που μας αφορούν όλους.

Προσωπικά έζησα τα βιώματα αυτά όταν ένιωσα πραγματικά ότι είμαι και εγώ ένα κομμάτι της απέραντης αυτής φύσης, σε μία απόλυτη, ολοκληρωτική ταύτιση. Και ήταν αυτή, φίλε αναγνώστη, μία πρωτόφαντη, μοναδικής αξίας χαρά. Το βιβλίο αυτό είναι έκφραση της χαράς αυτής. Τη μοιράζομαι μαζί σου· ίσως τη νοιώσεις και συ.

Α. Ασωνίτου,