«…σκέφτηκε πως οι αναμνήσεις είναι αόρατες όπως το φως, κι έτσι όπως ο καπνός έκανε το φως να φαίνεται, θα ’πρεπε να υπάρχει κάποιος τρόπος να γίνονται ορατές και οι αναμνήσεις». Τον Οκτώβριο του 2016, ο κολομβιανός σκηνοθέτης Σέρχιο Καμπρέρα, που παρευρίσκεται σ’ ένα αναδρομικό αφιέρωμα των ταινιών του στη Βαρκελώνη, αντιμετωπίζει μια δύσκολη προσωπική στιγμή: ο πατέρας του μόλις πέθανε, ο γάμος του περνάει κρίση, ο λαός της Κολομβίας απέρριψε τις ειρηνευτικές συμφωνίες που θ’ άνοιγαν το δρόμο για τη λήξη ενός πενηντάχρονου αιματηρού εμφυλίου, κι όλα αυτά τον ωθούν να ξανακάνει νοερά τη διαδρομή τριών γενεών της οικογένειάς του. Από τον Ισπανικό Εμφύλιο ώς την αυτοεξορία του παππού του στη Λατινική Αμερική, και από την Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας ώς τα ένοπλα αντάρτικα κινήματα της δεκαετίας του 1970, ο αναγνώστης θ’ ανακαλύψει μια περιπετειώδη ζωή μισού αιώνα. Το «Γυρίζοντας το βλέμμα πίσω» είναι ένα συναρπαστικό αφήγημα και, ταυτόχρονα, μια εμβριθής πολιτικοκοινωνική μελέτη. Στα χέρια ενός αριστοτέχνη μυθιστοριογράφου όπως ο Vásquez, η απλή εξιστόρηση αληθινών γεγονότων μετατρέπεται στο σκοτεινό πορτρέτο μιας οικογένειας στη δίνη της Iστορίας.