Πολλοί οικονομολόγοι και όχι μόνο, αποδέχονται την ύπαρξη των «μεγάλων κύκλων» ή των «κύκλων Κοντράτιεφ», όπως έχουν καθιερωθεί, αν και, ως συνήθως, δεν συμφωνούν στον χρονικό προσδιορισμό τους. Αυτή η “διαφωνία” είναι επουσιώδης, διότι οι οικονομικές κρίσεις κάθε μορφής δεν έχουν ούτε ημερομηνία έναρξης ούτε και ημερομηνία λήξης, καθώς πρόκειται για μια εξελικτική διαδικασία της “υλικής βάσης” που τις προκαλούν.
Οι αιτίες που προκάλεσαν αυτή την έκδοση είναι δυο: πρώτον, ότι η θεωρία του Κοντράτιεφ στην Ελλάδα είναι άγνωστη και δυο- τρεις ερευνητές που ασχολήθηκαν με αυτήν την γνωρίζουν από δεύτερο χέρι μιας επιλεκτικής μετάφρασης του 1935 στην αγγλική γλώσσα και η δεύτερη έχει σχέση με την ουσία, τις αιτίες που προκαλούν τις κρίσεις γενικά είτε πρόκειται για τους «μεγάλους κύκλους», είτε τους παραδοσιακές κρίσεις των 9-13 ετών, είτε στις κρίσεις που οφείλονται στην «ανισομερή ανάπτυξη» του καπιταλισμού.
Ο συγγραφέας αποδομεί τις διάφορες θεωρίες μαρξιστών οικονομολόγων, οι οποίοι ερμηνεύουν τις κρίσεις είτε με τη λεγόμενη “πτωτική τάση του ποσοστού του κέρδους”, είτε με τη θεωρία της “συμπίεσης των κερδών”, είτε με τη θεωρία της “υπερπαραγωγής και υποκατανάλωσης” της εργατικής τάξης. Ο Μαρξ αναζητούσε την «υλική βάση» των κρίσεων χωρίς όμως να ολοκληρώσει την έρευνά του, κάτι που δεν λαμβάνουν υπόψιν τους οι μαρξιστές ερευνητές.