Στις αρχές του εικοστού αιώνα, σε µια εξοχική βίλα στον ιταλικό βορρά, φτάνει, από την Αργεντινή, η νεαρή µέλλουσα Νύφη. Η Οικογένεια την υποδέχεται, χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σηµασία, ο Γιος δε βρίσκεται εκεί, είναι στην Αγγλία, απασχοληµένος µε υποθέσεις της ανθηρής υφαντουργικής επιχείρησης. Στέλνει όµως εντυπωσιακά δώρα, ξανά και ξανά. Και η Νύφη τον περιµένει, µέσα στο προστατευµένο περιβάλλον του σπιτιού και τις επιβεβληµένες ιεροτελεστίες του. Οι ατέλειωτες µέρες οργανώνονται γύρω από τα λουκούλλεια πρωινά, πανδαισίες γεύσεων και αισθήσεων, οι πρώτες νυχτερινές ώρες είναι ώρες αγωνίας, καθώς όλοι οι θάνατοι στην οικογένεια κατά τα τελευταία εκατόν δεκατρία χρόνια ήρθαν µε το σκοτάδι. Ο οικονόµος Μοντέστο περιφέρεται, δραστήριος και ακριβής, εγγυώµενος τους ρυθµούς της µικρής κοινωνίας. Ο Θείος ενεργεί και αποφασίζει πίσω από το πέπλο µιας υπνηλίας που δεν τον εγκαταλείπει ούτε την ώρα που παίζει τένις. Ο Πατέρας, µειλίχιος και σταθερός, κατεβαίνει στην πόλη κάθε Πέµπτη. Η Κόρη παλεύει ενάντια στον εφιάλτη της νύχτας. Η Μητέρα ζει στην αύρα της µυθολογικής της οµορφιάς. Όλα δείχνουν να συγκλίνουν προς την αναµονή του Γιου, που εξακολουθεί να στέλνει δώρα και να παραµένει άφαντος…