Ένα καμπαρέ στο Παραλέλο της Βαρκελώνης. Ένα μικρό σύμπαν από ονειροπόλους τυχοδιώκτες όπως ο Τρομπέτας, ο σερβιτόρος Άλβαρεθ, η Ωραία Μανολίτα, ο αιώνιος αυτόχειρας Κόσμε Κόσμε, ο μάγος Μπονίγια, η Ορτένσια Ρουίθ, που στροβιλίζονται κάθε βράδυ σαν μαγεμένοι στο ρυθμό της ορχήστρας.

Ένα σκηνικό από φώτα και κόκκινες βελούδινες κουρτίνες, όπου η μοιραία Σολεδάδ Ρουμπί σέρνει στην καταστροφή δυο άντρες: τον Θέσπεδες, το αφεντικό, και τον φωτογράφο Ροβίρα. Ένα σκηνικό που γίνεται εφιαλτικό, καθώς οι χορεύτριες αρχίζουν να πέφτουν νεκρές η μία μετά την άλλη, με το μεταλλικό θόρυβο από πούλιες που θρυμματίζονται.

Οι ιστορίες του καμπαρέ ταξιδεύουν μακριά, μέσα από τα γράμματα και τις φωτογραφίες που στέλνει ο Ραμόν, ο χορευτής, στο πατρικό του. Η άγρια ποίηση της νύχτας, οι βίαιοι έρωτες και τα πάθη του Παραλέλο εισβάλλουν έτσι στον κόσμο του μικρού του αδελφού. Προαναγγέλλουν τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής, που πλησιάζει για τον ίδιο και τους συντρόφους του καθώς περνούν το κατώφλι της εφηβείας...

Ο Αντόνιο Σολέρ τιμήθηκε το 1999 με το βραβείο μυθιστορήματος Primavera. Για τις "Νεκρές χορεύτριες" έχει τιμηθεί με το βραβείο Herralde και το Εθνικό Βραβείο Κριτικής.